хлюпік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Бязвольны, нікчэмны, маладушны чалавек.

  • Нікчэмны х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

храбры прыметнік

Які вызначаецца храбрасцю, смелы, мужны.

  • Х. чалавек.
  • Х. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хударлявы прыметнік

Сухарлявы, крыху худы.

  • Х. чалавек.
  • Х. твар.

|| назоўнік: хударлявасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хітрэц назоўнік | мужчынскі род

Хітрун, каварны чалавек, махляр, ашуканец.

|| прыметнік: хітрэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цалок назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек, які метка пападае ў цэль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ціхоня назоўнік | мужчынскі і жаночы род

Ціхі, лагодны чалавек.

  • Ціхонем прыкінуўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

паспешлівы прыметнік

Схільны спяшацца, хуткі.

  • П. чалавек.
  • Паспешлівыя меркаванні.

|| назоўнік: паспешлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пралаза назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Пранырлівы чалавек, прайдзісвет, спрытнюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

задавака назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Фанабэрысты, ганарысты чалавек, зазнайка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зайздроснік назоўнік | мужчынскі род

Зайздросны чалавек.

|| жаночы род: зайздросніца.

|| прыметнік: зайздросніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)