караго́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Калектыўны танец у славянскіх народаў, удзельнікі якога з песнямі ходзяць па крузе (звычайна ўзяўшыся за рукі), а таксама ўдзельнікі такога танца.

Вадзіць к.

Кружыцца ў карагодзе.

2. Круг, утвораны людзьмі, якія ўзяліся за рукі падчас гульні, танца і пад.

Дзеці сталі ў к. вакол ёлкі.

|| прым. караго́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантрда́нс

(фр. contredance, ад англ. country-dance = літар. сялянскі танец)

даўнейшы танец, які выконваўся чатырма, шасцю або васьмю парамі, а таксама музыка да гэтага танца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бу́льба ж.

1. карто́фель м., карто́шка;

б. ў мундзі́рах — карто́фель (карто́шка) в мунди́ре;

2. (танец) бу́льба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́лька I ж. (к паля́к) по́лька

по́лька II ж. (танец) по́лька

по́лька III ж. (стрижка) по́лька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shuffle​1 [ˈʃʌfl] n.

1. ша́рканне, шо́рганне (нагамі)

2. перабіра́нне, ператасо́ўка;

give smth. a good shuffle до́бра што-н. ператасава́ць

3. шафл (народны танец пад валынку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́смеяць, ‑смею, ‑смееш, ‑смее; зак., каго-што.

Выставіць каго‑, што‑н. у смешным выглядзе, абсмяяць. І песні, і жарты, і танец «зялёнага асла» мелі на мэце — высмеяць местачковы мяшчанскі быт з усімі яго цырымоніямі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́мі, нескл., м.

1. Англійскі бальны танец, разнавіднасць факстрота.

2. Спец. Самаваганне насавога кола трохколавага шасі самалёта на руленні, разбегу і прабегу.

3. Спец. Інтэнсіўны вагальны працэс у сістэме кіруемых колаў і пярэдняй падвескі аўтамабіля.

[Англ. shimmy.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чачо́тка ж

1. (птушка) Hänfling m -(e)s, -e;

2. (танец) Tschetschótka f - (Tanz mit häufigem Aufstampfen)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

krakowiak

м.

1. гл. krakowianin;

2. кракавяк (польскі танец);

tańczyć ~a — танцаваць кракавяк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жок

(рум. joc, ад лац. iocus = жарт)

малдаўскі народны танец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)