the brunt of the hurricane — гало́ўная сі́ла ўрага́ну
to bear the brunt of the battle — прыня́ць на сябе́ гало́ўны цяжа́р бітвы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Міцыя́ (іран.) ’імасць, важная асоба’ (карэліц., Марц.). Утворана пры дапамозе экспрэсіўнага суфікса ‑ц‑ыя (напр., драг.страмо́цыя ’сорам’) ад моц ’сіла, важнасць, магутнасць’, якое з польск.moc ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сілітава́ць ‘спяшацца’ (Касп.). Ад *сіліць (гл.) < сіла з суф. дзеяслова незак. трыв. ‑ав‑. Менш верагодна ад сёлета (гл.) з дыялектнай фанетыкай, г. зн. ‘зрабіць яшчэ ў гэтым годзе’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
magnetism
[ˈmægnə,tɪzəm]
n.
1) магнэты́зм -у m.
2) асаблі́вая прыва́бнасьць
3) гіпнаты́чная сі́ла
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
клёк, ‑у, м.
Разм.
1. Розум, развага. Ого, Ічэ — галава з мазгамі! Клёк у хлопца ёсць!Шынклер.
2. Жыццёвая сіла; сокі. — Калі ў чалавеку няма ўжо клёку, дык ніхто яму не паможа, — прастагнала Салвесіха.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэ́ман, ‑а, м.
1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — бажаство, дух, істота, нешта сярэдняе паміж чалавекам і богам.
2. У хрысціянскай міфалогіі — д’ябал, злы дух, нячыстая сіла.
3.перан.Уст. Увасабленне якой‑н. страсці, заганы і пад.
[Грэч. daimōn.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збале́лы, ‑ая, ‑ае.
Змучаны болем, пакутамі. Памалу ў збалелае цела вярталася ранейшая сіла.С. Александровіч.І толькі яму [Леаніду] аднаму Васіль мог бы смела паглядзець у вочы, выказаць усё, што агнём пякло яго збалелае сэрца.Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
juggernaut[ˈdʒʌgənɔ:t]n.
1.BrE ве́льмі вялі́кі грузаві́к (які возіць грузы на вялікія адлегласці), фу́ра
2. магу́тная сі́ла, яка́я разбура́е ўсё на сваі́м шляху́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)