naukowo

навукова;

naukowo udowodniony — навукова даведзены (даказаны);

pracować naukowo — працаваць у галіне навукі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

maszynownia

maszynowni|a

ж. машыннае аддзяленне;

pracować w ~i — працаваць у машынным аддзяленні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

czarno

чорна;

pracować na czarno — працаваць нелегальна;

czarno na białym — чорным па беламу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pfschen

vt, vi разм. халту́рыць, дрэ́нна працава́ць

in die Kunst ~ — несур’ёзна займа́цца маста́цтвам, халту́рыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sdeln

vi разм. працава́ць

1) пля́каць, бру́дзіць

2) рабі́ць што-н. абы́ з рук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

перапрацава́ць

1. тэх verrbeiten vt;

2. (перарабіць нанова) marbeiten vt, überrbeiten vt;

3. разм (працаваць звыш нормы) sich überrbeiten, zu viel rbeiten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

запрацава́ць (пачаць працаваць) nfangen* zu rbeiten, in Gang kmmen*;

машы́на запрацава́ла die Maschne kam in Gang;

мато́р запрацава́ў der Mtor sprang an

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

тра́ктар м тэх Trktor m -s, -tren; Schlpper m -s, -;

гу́сенічны тра́ктар Rupenschlepper m, Rupentraktor m;

працава́ць на тра́ктары inen Trktor fahren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Вурга́ніць ’валіць адно на другое без парадку, рабіць абы-як’ (Нас.). Відаць, немагчыма разглядаць асобна ад варганіць ’тс’; узыходзіць да незафіксаванага *вурга́ць, вургану́ць ’кідаць, штурхаць’, што адпавядае балг. въ́ргам ’перакульваць, валіць’, чэш. vrhati, славац. vrhať ’кідаць’ і інш.; адносна семантыкі параўн. таксама балг. арг. върго́лю ’рабіць, працаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Лабаво́з, лыбавдз ’працавіты чалавек’ (Яўс.). Да лобі, з (гл.), ’пярэдняя частка чаго-небудзь’ і везці (гл.), ’быць спераду’, ’дзякуючы добрай, стараннай працы быць наперадзе’. Адсюль дзеясловы лыбавозіцца, лыбавозіць ’шчыра працаваць, завіхацца на працы’ (Яўс.). Параўн. яшчэ рус. лобовой ’у першай чарзе, у першым радзе сярод рэкрутаў’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)