канфармі́зм

(фр. conformisme, ад лац. conformis = падобны)

прыстасавальніцтва, пасіўнае прыняцце існуючага парадку і пануючых поглядаў, беспрынцыповае прытрымліванне таго, што насаджаецца сілай аўтарытэту.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сістэматыза́цыя

(фр. systematisation, ад гр. systema = злучэнне, складзенае з частак)

размяшчэнне чаго-н. у вызначаным парадку і сувязі частак, прывядзенне ў сістэму.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кле́тра

(н.-лац. clethra)

дрэвавая або кустовая расліна сям. клетравых парадку верасовых, пашыраная ў Амерыцы і Паўд.-Усх. Азіі; некаторыя віды вырошчваюцца як дэкаратыўныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фікаміко́зы

(ад гр. phykos = водарасць + мікоз)

хваробы жывёл і чалавека, якія выклікаюцца грыбамі парадку мукаральных; на Беларусі найбольш хварэюць буйная рагатая жывёла, свінні, авечкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

routine2 [ru:ˈti:n] adj.

1. рэгуля́рны; чарго́вы; які́ адпавядае заве́дзенаму пара́дку;

routine duties вы́значаныя службо́выя абавя́зкі;

It’s just a routine medical examination, nothing to get worried about. Няма чаго хвалявацца – гэта звычайны медагляд.

2. манато́нны, шабло́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

orderly

[ˈɔrdərli]

1.

adj.

1) у пара́дку; акура́тны, аха́йны

2) дысцыплінава́ны

2.

n., pl. -lies

ардына́рац -ца m. (у во́йску); саніта́р -а m. (у шпіталі́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Паста́ць ’узнікнуць, утварыцца’, ’стаць у нейкім парадку’ (ТСБМ), поста́ць ’размясціцца’, ’зрабіцца’ (ТС). Укр. поста́ти, постава́ти ’узнікаць, з’яўляцца’. Серб.-харв. по̀стајати ’станавіцца’, ’узнікаць, стварацца’. Да стаць (гл.). Прэфікс па‑ азначае паніжальную (інхаатыўную) дзею (як і літ. pa‑, параўн. pakvìpti ’запахнуць’, pamìlti ’палюбіць’).

Паста́ць2 ’лік, твар на іканастасе’ (Нас.). Праз ц.-слав. ѷпостась ’твар, сутнасць’ (XI ст.) са ст.-грэч. ὑπόστασις ’стойкасць, мужнасць, непахіснасць’ (Фасмер, Этюды, 69; Фасмер, 3, 137) — уласна такімі выглядалі твары святых на іконах.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

służbowy

służbow|y

службовы;

samochód ~y — службовы аўтамабіль;

wyjazd ~y — службовая паездка; камандзіроўка;

drogą ~ą — у службовым парадку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пастро́іць, ‑строю, ‑строіш, ‑строіць; зак., каго-што.

Паставіць у строй, расставіць у пэўным парадку. Пастроіць у калону. Пастроіць у шарэнгу. □ Лясніцкі пастроіў разведчыкаў і падзякаваў ім за паспяховае выкананне задання. Шамякін. Перад самым адыходам Мошкін пастроіў свой атрад. Кулакоўскі. На пероне пастроілі .. [зняволеных] чацвёркамі, акружылі з усіх бакоў жандарамі і павялі. Мядзёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́катам, прысл.

1. Адзін каля аднаго, без асобага парадку (ляжаць, спаць і пад.). Начавалі [студэнты] покатам на сене ў вялікай пуні. Грахоўскі. Покатам ляжалі выносныя сосны, ляжалі ўдоўж і накрыж. Пестрак.

2. Коцячы (рухаць, перамяшчаць і пад.). Два калгаснікі канём.. вытралёўвалі бярвенн[е] да дарогі і тут жа покатам грузілі на машыны. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)