сход м.

1. род. схо́ду (действие) сход;

пры схо́дзе з карабля́ — при схо́де с корабля́;

2. род. схо́да (место спуска) сход;

спыні́ўся на прысту́пках схо́да — останови́лся на ступе́ньках схо́да;

3. род. схо́да (заседание членов какой-л. организации) собра́ние ср.;

рашэ́нне агу́льнага схо́да працо́ўнага калекты́ву — реше́ние о́бщего собра́ния трудово́го коллекти́ва;

4. род. схо́да (в составе названий некоторых выборных учреждений) собра́ние ср.;

Устано́ўчы с. — Учреди́тельное собра́ние;

Заканада́ўчы с. — Законода́тельное собра́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

преддве́рие ср.

1. книжн. (место перед дверью, перед входом)е́сца) пе́рад дзвяры́ма; (ме́сца) пе́рад увахо́дам;

стоя́ть у преддве́рия стая́ць пе́рад дзвяры́ма (пе́рад увахо́дам);

2. анат. пераддзве́р’е, -р’я ср.;

преддве́рие в ушно́м лабири́нте пераддзве́р’е ў вушны́м лабіры́нце;

3. перен. (порог) паро́г, -га м.; (начало) пача́так, -тку м.; (канун) пярэ́дадзень, -дня м., пярэ́дадне, -ня ср.; (подступь) по́дступ, -пу м.;

в преддве́рии театра́льного сезо́на на паро́зе (напярэ́дадні) тэатра́льнага сезо́ну;

в преддве́рии нау́ки на по́дступах да наву́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

холо́дный в разн. знач. хало́дны;

холо́дная пого́да хало́днае надво́р’е;

холо́дный по́яс геогр. хало́дны по́яс;

холо́дное блю́до хало́дная стра́ва;

поста́вить в холо́дное ме́сто паста́віць у хало́днае ме́сца;

холо́дный пот хало́дны пот;

холо́дное пальто́ хало́днае паліто́;

холо́дные кра́ски хало́дныя фа́рбы;

оказа́ть холо́дный приём аказа́ць хало́дны прыём;

холо́дная клёпка, прока́тка техн. хало́дная клёпка, прака́тка;

холо́дное ору́жие хало́дная збро́я;

холо́дная война́ хало́дная вайна́;

холо́дный сапо́жник хало́дны шаве́ц;

холо́дное се́рдце хало́днае сэ́рца;

покры́ться холо́дным по́том пакры́цца хало́дным по́там.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ганя́ць несов.

1. в разн. знач. гоня́ть;

г. курэ́й — гоня́ть кур;

г. шар па білья́рдзе — гоня́ть шар по билья́рду;

ве́цер ганя́е хма́ры па не́бе — ве́тер гоня́ет ту́чи по не́бу;

дарма́ г. машы́ну — зря гоня́ть маши́ну;

г. з ме́сца на ме́сца — гоня́ть с ме́ста на ме́сто;

саба́кі ганя́юць за́йца — соба́ки гоня́ют за́йца;

г. на экза́мене па ўсім ку́рсе — гоня́ть на экза́мене по всему́ ку́рсу;

2. разг. оку́чивать;

саба́к г. — соба́к гоня́ть;

хоць ваўко́ў ганя́й — соба́чий хо́лод

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

укры́тие ср.

1. (действие) укрыццё, -цця́ ср., накрыццё, -цця́ ср.; хава́нне, -ння ср.; прыкрыва́нне, -ння ср.; укрыва́нне, -ння ср.; см. укры́ть;

укры́тие вое́нных престу́пников хава́нне (укрыва́нне, укрыццё) вае́нных злачы́нцаў;

2. воен. укры́цце, -цця ср.; (убежище) схо́вішча, -шча ср.;

укры́тие от пулемётного огня́ укры́цце ад кулямётнага агню́;

стреля́ть из укры́тия страля́ць з укры́цця;

3. (защищённое место) прыту́лак, -лку м., заці́шак, -шку м.;

они́ нашли́ укры́тие в пеще́ре яны́ знайшлі́ прыту́лак у пячо́ры;

найти́ укры́тие от ве́тра знайсці́ заці́шак ад ве́тру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

уступи́ть сов.

1. (кого, что, кому, чему) уступі́ць;

уступи́ть ме́сто уступі́ць ме́сца;

уступи́ть па́льму пе́рвенства уступі́ць па́льму першынства́;

уступи́ть свои́ права́ уступі́ць свае́ правы́;

2. (поддаться) падда́цца (каму, чаму);

уступи́ть жела́нию падда́цца жада́нню;

3. (кому, чему, в чём) уступі́ць; саступі́ць; пераступі́ць; см. уступа́ть 3;

4. (продать) разг. прада́ць; (отдать дешевле) уступі́ць, саступі́ць, пераступі́ць;

уступи́ть това́р за полцены́ прада́ць тава́р за паўцаны́;

не уступи́ть ни копе́йки не ўступі́ць (не саступі́ць) ні капе́йкі;

уступи́ть доро́гу уступі́ць (даць) даро́гу, саступі́ць з даро́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

агу́льны

1. в разн. знач. о́бщий;

а. сходо́бщее собра́ние;

~нае пра́вілао́бщее пра́вило;

а. падраху́нако́бщий ито́г;

а. знаёмыо́бщий знако́мый;

~ныя пыта́нні наву́кіо́бщие вопро́сы нау́ки;

2. (касающийся всех подряд) огу́льный;

найбо́льшы а. дзе́льнікмат. наибо́льший о́бщий дели́тель;

а. ры́нако́бщий ры́нок;

~ная адука́цыяо́бщее образова́ние;

~нае ме́сцао́бщее ме́сто;

знайсці́ ~ную мо́ву — найти́ о́бщий язы́к;

прыве́сці да ~нага назо́ўніка — привести́ к о́бщему знамена́телю;

у ~ных ры́сах — в о́бщих черта́х;

даво́дзіць да ~нага ве́дама — предава́ть гла́сности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перекла́дывать несов.

1. (класть в другое место) пераклада́ць, перакла́дваць;

2. (возлагать на другого) пераклада́ць, перакла́дваць;

3. (укладывать что-л., поместив между отдельными предметами, частями слой чего-л. другого) пераклада́ць, перакла́дваць;

4. (укладывать заново, иначе) пераклада́ць, перакла́дваць;

5. (производить заново кладку чего-л.) пераклада́ць, перакла́дваць;

6. (класть слишком много) разг. перадава́ць;

7. (пить слишком много спиртного) прост. перабіра́ць;

8. (придавать другую форму — музыкальному или литературному произведению) пераклада́ць;

9. уст. (переводить на другой язык) пераклада́ць;

10. уст. (перепрягать лошадей) перапрага́ць; см. переложи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пусто́й

1. (ничем не заполненный) паро́жні, пусты́;

пуста́я бо́чка паро́жняя (пуста́я) бо́чка;

2. (полый) пусты́, паро́жні;

пусто́й шар пусты́ (паро́жні) шар;

3. перен. (бессодержательный, легкомысленный) пусты́;

пусто́е сло́во пусто́е сло́ва;

пусто́й челове́к пусты́ чалаве́к;

4. перен. (неосновательный) пусты́; (тщетный) ма́рны, дарэ́мны;

пусты́е слу́хи пусты́я чу́ткі;

пуста́я наде́жда ма́рная (дарэ́мная) надзе́я;

с пусты́ми рука́ми з пусты́мі рука́мі;

пусто́е ме́сто пусто́е ме́сца;

перелива́ть из пусто́го в поро́жнее погов. бо́бу ў гаро́се шука́ць; з вадо́ю бі́цца;

пусто́й звук пусты́ гук;

пусто́й карма́н пуста́я кішэ́нь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

тень ж.

1. цень, род. це́ню м.;

2. (затенённое место) цень, род. це́ню м., цянёк, род. цяньку́ м.; халадо́к, -дку́ м.;

отдыха́ть в тени́ адпачыва́ць у цяньку́ (у халадку́);

3. перен. цень, род. це́ню м.;

и те́ни нет сомне́ния і це́ню няма́ сумне́ння;

на лице́ промелькну́ла тень беспоко́йства па тва́ры прамільгну́ў цень неспако́ю;

наводи́ть тень наво́дзіць цень;

оста́лась одна́ тень заста́ўся адзі́н цень;

держа́ться в тени́ трыма́цца ў цяні́;

ходи́ть за ке́м-л. как тень хадзі́ць за кім-не́будзь як цень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)