Мошчы ’высахлыя астанкі людзей, якія лічацца царквою святымі’ (перан.) ’вельмі худы, знясілены чалавек’ (ТСБМ). З рус., ст.-рус. мощи, моща, якія са ст.-слав. мощи ’тс’. Да моча (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пагрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., каго-што.

1. Змясціць на які‑н. транспарт груз, людзей і пад. Пагрузіць у машыны людзей. Пагрузіць дровы. □ Мінута — батальён на нагах.. Пагрузілі на лодкі ўсе кулямёты. Колас.

2. і без дап. Грузіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памылко́вы, ‑ая, ‑ае.

Няправільны, з памылкай. Бывае, што прадбачанні нават вопытных людзей аказваюцца памылковымі. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дваяве́рства, ‑а, н.

Адначасовае існаванне ў свядомасці і ў абрадах людзей элементаў дзвюх розных рэлігій.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуб’ё, ‑я, н., зб.

Разм.

1. Дубовыя палкі, колле.

2. Пагард. Пра тупых, бесталковых людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскамфо́рт, ‑у, М ‑рце, м.

Адсутнасць умоў, неабходных для нармальнай жыццядзейнасці людзей, выканання пэўнай работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шахтапад’ёмнік, ‑а, м.

Від грузавога ліфта для пад’ёму (спуску) людзей і грузаў па шахтавых ствалах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́скудзь ж. разм. Schmutz m -es, Únrat m -(e)s; (пра людзей) Pack n -(e)s, Gesíndel n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыскамфо́рт

(ад дыс- + камфорт)

адсутнасць умоў, неабходных для нармальнай жыццядзейнасці людзей, выканання пэўнай работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пе́ры

(перс. päri)

добрая фея ў персідскай міфалогіі, якая ахоўвае людзей ад злых духаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)