упа́рыць сов., в разн. знач. упа́рить; (лошадь — ещё) взмы́лить;

у. рэ́пу — упа́рить ре́пу;

у. каня́ — упа́рить (взмы́лить) ло́шадь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

snaffle

[ˈsnæfəl]

1.

n.

цу́глі pl. onlý

2.

v.t.

кілза́ць, цугля́ць (каня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

currycomb

[ˈkɜ:rikoʊm]

1.

n.

скрэ́бла n.

2.

v.t.

чы́сьціць, часа́ць (каня́) скрэ́блам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mettlesome

[ˈmetəlsəm]

adj.

по́ўны запа́лу, па́лкі; адва́жны, рашу́чы, энэргі́чны; гара́чы (пра каня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

onto

[ˈɑ:ntu]

prep.

на

to get onto a horse — узьле́зьці на каня́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кар’е́р 1, ‑у, м.

Самы хуткі бег каня з пачарговай перастаноўкай разам пярэдніх і задніх ног. Пусціць каня ў кар’ер.

•••

З месца ў кар’ер гл. месца.

[Фр. carrière.]

кар’е́р 2, ‑а, м.

Месца здабычы карысных выкапняў адкрытым спосабам; месца, дзе капаюць гліну, пясок і пад. Тарфяны кар’ер. Пясчаны кар’ер. □ За цагельняй — кар’еры, у якіх капаюць гліну. Навуменка.

[Фр. carrière.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрэ́гчы, ‑прагу, ‑пражэш, ‑пража; ‑пражом, ‑пражаце, ‑прагуць; пр. перапрог, ‑прагла і ‑прагла, ‑прагла і ‑прагло; заг. перапражы; зак., каго-што.

Запрэгчы іначай або ў што‑н. другое (аднаго і таго ж каня, вала і пад.). Перапрэгчы коней з плуга ў бараку. // Запрэгчы іншага, другога (каня, вала і пад.). [Камісар:] «У Лазавенкі замяні коней. Назад — перапражэш». Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канаго́н, ‑а, м.

У шахтах — паганяты каня, запрэжанага ў ваганетку. [У Данбасе Адам] стаў спачатку канагонам, затым крапільшчыкам, а пасля і ў забой пайшоў. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахмы́ліцца, ‑ліцца; зак.

Прыціснуўшы вушы, падрыхтавацца да нападу або абароны (пра каня). Конь раптам нахмыліўся і, узмахнуўшы галавой, кінуўся на хлопчыка. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стальва́га, ‑і, ДМ ‑вазе, ж.

Трайны барак (ворчык) для параконнай запрэжкі. Я наганяў гнедага каня, прычэпленага пастромкамі за стальвагі дышля. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)