нявольнік1 назоўнік | мужчынскі род
-
Раб, зняволены.
-
пераноснае значэнне: Чалавек, які знаходзіцца пад уплывам, уладаю чаго-н.
|| жаночы род: нявольніца.
|| прыметнік: нявольніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
падначаліцца дзеяслоў | закончанае трыванне
Стаць падуладным, падпарадкавацца.
|| незакончанае трыванне: падначальвацца.
|| назоўнік: падначаленне і падначальванне.
- Знаходзіцца ў падначаленні ў каго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
перадавы прыметнік
-
Які ідзе, знаходзіцца наперадзе астатніх.
- П. атрад.
- Перадавая лінія.
-
пераноснае значэнне: Які стаіць вышэй за іншых па ўзроўню развіцця, прагрэсіўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
прыхадны прыметнік
Які з’яўляецца куды-н. на час для выканання абавязкаў, для лячэння, але не жыве, не знаходзіцца там пастаянна.
- Прыхадная нянька.
- Прыхадныя хворыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
ваеннаслужачы, ‑ага, м.
Той, хто знаходзіцца на вайсковай службе ў кадравай арміі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дваяжэнец, ‑нца, м.
Той, хто адначасова знаходзіцца ў шлюбе з дзвюма жанчынамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нааконны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, размешчаны на акне, каля акна. Нааконная разьба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагрыжнік, ‑а, м.
Павязка, якая сцягвае і падтрымлівае месца, дзе знаходзіцца грыжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надглотачны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца вышэй глоткі, гартані і стрававода. Надглотачны вузел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надпоймавы, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, размяшчаецца над поймай, вышэй поймы. Надпоймавая тэраса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)