патрашы́ць, -рашу́, -ро́шыш, -ро́шыць; -ро́шаны; незак., каго (што).

Вымаць вантробы.

П. курыцу.

П. сумкі (перан.: даставаць усё, што ў іх знаходзіцца; разм.).

|| зак. вы́патрашыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

свая́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто знаходзіцца ў сваяцтве з кім-н.

С. па маме.

Далёкі с.

|| ж. свая́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

со́ты¹, -аў.

Ячэйкі з воску, якія робяць пчолы і восы для захоўвання мёду і адкладвання яец.

Мядовыя с.

|| прым. со́тавы, -ая, -ае.

С. мёд (які знаходзіцца ў сотах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

узвыша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. узвысіцца.

2. Пра што-н. высокае: стаяць, знаходзіцца дзе-н., вылучаючыся сярод чаго-н. сваёй вышынёй; высіцца.

Уздоўж набярэжнай узвышаліся будынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Раху́масць (раху́мосць) ’кожная рэч, якая знаходзіцца на ўліку’ (Нас.), сюды ж рахо́мы ’які мае каштоўнасць, вартасць; які знаходзіцца на ўліку’ (Нас.). Мясцовае ўтварэнне ад рахаваць (гл.) па ўзору рухо́мы, рухо́масць (гл.), да якіх была набліжана і фанетыка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дваяжэ́нец, ‑нца, м.

Той, хто адначасова знаходзіцца ў шлюбе з дзвюма жанчынамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваеннаслу́жачы, ‑ага, м.

Той, хто знаходзіцца на вайсковай службе ў кадравай арміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альфо́нс, ‑а, м.

Разм. уст. Мужчына, які знаходзіцца на ўтрыманні ў любоўніцы.

[Ад імя дзеючай асобы камедыі А. Дзюма (сына) «Масье Альфонс».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрасто́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў алтары, ззаду прастола. Запрастольны абраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны на акне, каля акна. Нааконная разьба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)