atmosphere

[ˈætməsfɪr]

n.

1) атмасфэ́ра f.

2) Figur. навако́льнае асяро́дзьдзе, абста́віны pl., атмасфэ́ра f

3) Phys. атмасфэ́ра f. (адзі́нка атмасфэ́рнага ці́ску)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гран

(лац. granum = зерне)

1) адзінка аптэкарскай вагі, роўная 0,062 грама;

2) перан. мізэрная велічыня.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

епа́рхія

(гр. eparchia, ад ері = над + arche = улада)

царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка, якой кіруе епіскап.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

е́ўра

[англ. Euro(pean) = еўрапейскі]

адзіная грашовая адзінка краін Еўропы, што ўваходзяць у Еўрапейскі саюз.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Лясні́цтва, лясні́ства, лясні́частва, лясні́чыства ’ўчастак лесу як гаспадарчая адзінка’, ’упраўленне, якое ведае гэтым лясным участкам, і гаспадарчыя будынкі, дзе яно размяшчаецца’ (ТСБМ, Нас., Сл. ПЗБ; слаўг., Яшк.). Форма лясніцтва (‑ства) з польск. leśnictwo, якое з leśnik, а ляснічаства — з рус. мовы. Да лясні́к (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lej

I м.

1. варонка;

2. падветраны бок

II м.

лей (грашовая адзінка Румыніі і Малдовы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вольт 1, ‑а, М ‑льце, м.

Адзінка вымярэння напружання электрычнага току.

[Ад уласн. імя.]

вольт 2, ‑а, М ‑льце, м.

Спец.

1. Круг, утвораны крутым паваротам каня пры верхавой яздзе на манежы. // Круты паварот каня пры манежнай яздзе.

2. Ухіленне ад удару праціўніка ў час фехтавання.

[Фр. volte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́на 1, ‑ы, ж.

Верхняя галіністая частка дрэва. Разгалістая крона дуба. □ Не раз густою кронаю сваёй Яна [сасна] нас ад дажджоў і бур хавала. Гаўрусёў.

[Ням. Krone, ад лац. corona — вянец, карона.]

кро́на 2, ‑ы, ж.

Грашовая адзінка некаторых заходнееўрапейскіх краін, а таксама манета адпаведная вартасці. Чэхаславацкая крона. Дацкая крона.

[Ням. Krone.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стапа́ 1, ‑ы; мн. стопы, стоп; ж.

Спалучэнне націскнога з адным ці двума ненаціскнымі складамі, якое заканамерна паўтараецца ў вершаваным радку.

стапа́ 2, ‑ы; мн. стопы, стоп; ж.

Адзінка падліку пісчай паперы, роўная 1000 лістоў (да ўвядзення метрычнай сістэмы мер раўнялася 480 лістам).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скоростно́й в разн. знач. ско́расны;

скоростна́я едини́ца ско́расная адзі́нка;

скоростно́й регуля́тор ско́расны рэгуля́тар;

скоростно́й самолёт ско́расны самалёт;

скоростно́й бег на конька́х ско́расны бег на канька́х;

скоростны́е соревнова́ния спорт. ско́расныя спабо́рніцтвы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)