Талёвы ’высокі, стройны чалавек’ (Жд. 3). Паланізм, параўн. taljowy, прым. ад talja ’талія, стан’ (гл. талія), параўн. талісты ’стройны, зграбны’ (Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Труі́зна ‘труцізна’ (Нас., Некр. і Байк., Ян.), ‘вельмі дрэнны чалавек’ (брагін., З нар. сл.). Вытворнае ад труіць (гл.) па ўзоры труцізна, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даста́так

1. (заможнасць) Wóhlstand m -(e)s;

ён чалаве́к з даста́ткам er hat ein gutes Áuskommen;

жыць у даста́тку im Wóhlstand lében;

2. (прыбыткі, матэрыяльныя сродкі) Vermögen n -s, -; Éinkommen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пачва́ра ж.

1. міфал., тс. перан. (страшная істота) Úntier n -s, -e; Úngeheuer n -s, -;

2. (надта непрыгожы чалавек) hässlicher Ménsch, Schéusal n -(e)s, -e, Míssgeburt f -, -en, Míssgestalt f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыплама́т

(фр. diplomate)

1) службовая асоба, упаўнаважаная ўрадам для афіцыйных зносін з прадстаўнікамі замежных дзяржаў;

2) перан. чалавек, які дабіваецца сваёй мэты тонкімі і ўмелымі адносінамі з людзьмі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паладзі́н

(іт. paladino, ад лац. palatinus = прыдворны саветнік)

1) рыцар са світы караля або феадальнага ўладара ў сярэдневяковай Еўропе;

2) перан. чалавек, адданы якой-н. ідэі, справе, асобе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пая́ц

(іт. pagliaccio = сяннік, ад paglio = салома)

1) камічны персанаж старадаўняга народнага італьянскага тэатра;

2) клоун у цырку, балагане;

2) перан. чалавек, які крыўляецца, вядзе сябе, як клоун.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ры́цар

(польск. rycerz < чэш. rytiř, ад с.-в.-ням. ritter)

1) прадстаўнік ваенна-землеўладальніцкага саслоўя ў сярэдневяковай Еўропе;

2) перан. самаадданы, велікадушны чалавек, які шчыра служыць чаму-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэ́хнік

(гр. technikos = дасведчаны, майстэрскі)

1) спецыяліст у якой-н. галіне тэхнікі з сярэдняй тэхнічнай адукацыяй;

2) чалавек, які валодае высокай тэхнікай, высокім майстэрствам у якой-н. справе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фігаро́

(фр. Figaro = імя героя камедыі П. Бамаршэ «Севільскі цырульнік»)

1) перан. спрытны, дасціпны, вынаходлівы чалавек;

2) кароткая вольнага крою жаночая кофтачка, якую надзяваюць на сукенку або блузку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)