нейтры́на, нескл., н. (спец.).

Стабільная электрычна нейтральная элементарная часціца з масай, роўнай ці блізкай да нуля.

|| прым. нейтры́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́рпа, -ы, мн. -ы, нерп і -аў, ж.

Ластаногая млекакормячая жывёліна сямейства цюленяў.

Паляваць на нерпаў.

|| прым. не́рпавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нефры́т², -у, Мы́це, м.

Малочнабелы або зеленаваты мінерал, які ідзе на выраб упрыгожанняў і інш.

|| прым. нефры́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ні́кель, -ю, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы тугаплаўкі метал, які шырока ўжываецца ў тэхніцы.

|| прым. ні́келевы, -ая, -ае.

Нікелевыя руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́здра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Адна з парных вонкавых адтулін носа.

Дым лезе ў ноздры.

|| прым. но́здравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нядба́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м. (разм.).

Нядбалы, лянівы чалавек.

|| ж. нядба́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц.

|| прым. нядба́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

омме́тр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для вымярэння супраціўлення ў омах.

|| прым. омметры́чны, -ая, -ае і омме́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паддзёўка, -і, ДМ -дзёўцы, мн. -і, -дзёвак, ж.

Мужчынскае верхняе адзенне са зборкамі на таліі.

|| прым. паддзёвачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падра́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Арганізацыя (або, раней, асобны чалавек), якая займаецца работамі па падрадах¹.

|| прым. падра́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазало́та, -ы, ДМо́це, ж.

Тонкі слой золата на паверхні чаго-н.

Гадзіннік з пазалотай.

|| прым. пазало́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)