пустата́, -ы́, ДМ -стаце́, мн. пусто́ты, пусто́т, ж.

1. гл. пусты.

2. адз. Адсутнасць імкненняў, інтарэсаў (кніжн.).

Душэўная п.

3. Пустая (у 1 знач.) прастора (спец.).

Пустоты ў ліцці.

|| прым. пусто́тны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́маразкі, -каў ед. нет, спец. вы́морозки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гальванізава́цца несов., страд., спец. гальванизи́ровать, гальванизова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ма-апара́т м., спец. га́мма-аппара́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпсава́нне ср., спец. гипсова́ние; см. гіпсава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валье́ра ж., спец. волье́р м., волье́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вапнава́ць сов. и несов., спец. известкова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вапня́рка ж., спец. твори́ло ср., твори́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́брадзіцца сов., спец. (окончить брожение) вы́бродиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ганка ж., спец. вы́гонка; выку́ривание ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)