Verbum

гіпато́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе на гіпатанічную хваробу.

гіперто́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе на гіпертанічную хваробу.

гіраві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Цяжкаатлет, які займаецца гімнастычнымі практыкаваннямі з гірамі.

гнаяві́к, гнаевіка́, мн. гнаевікі́, гнаевіко́ў, м.

Жук сямейства пласцініставусых, які жыве ў гнаі.

грабе́жніцкі, -ая, -ае.

1. гл. грабежнік.

2. Які прыводзіць да разарэння.

Грабежніцкая вайна.

грудабрушны́, -а́я, -о́е (спец.).

Які раздзяляе грудную і брушную поласці (пра перапону, дыяфрагму).

грыбава́рачны і грыбава́рны, -ая, -ае.

Які адносіцца да перапрацоўкі, варкі грыбоў.

Г. пункт.

грыбападо́бны, -ая, -ае.

Які мае форму грыба.

Грыбападобнае воблака.

|| наз. грыбападо́бнасць, -і, ж.

дагістары́чны, -ая, -ае.

Які адносіцца да пары, што папярэднічала з’яўленню пісьменнасці.

Д. перыяд.

дагма́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які мысліць догмамі, схільны да дагматызму.