строй², -ю, м.

1. Комплекс адзення, характэрны для якога-н. рэгіёна.

Слуцкі с.

2. мн. стро́і, -яў. Уборы, убранне (разм.).

Дзявочыя строі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарара́х, выкл. (разм.).

1. Ужыв. для абазначэння моцнага раскацістага гуку.

2. у знач. вык. Тое, што і трахнуць.

Т. кулаком па стале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трансфарма́тар¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для пераўтварэння відаў, форм або ўласцівасцей энергіі.

Электрычны т.

|| прым. трансфарма́тарны, -ая, -ае.

Трансфарматарная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэль², -і, мн. -і, -ей і -яў, ж. (спец.).

Спецыяльна пракладзеная дарога для тралёўкі драўніны, а таксама месца, дзе складваецца такая драўніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэадалі́т, -а, Мі́це, мн. -ы, -аў, м.

Геадэзічны і астранамічны інструмент для вымярэння гарызантальных і вертыкальных вуглоў.

|| прым. тэадалі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэлета́йп, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэлеграфны апарат з клавіятурай як у друкарскай машынцы для перадачы тэкставых паведамленняў.

|| прым. тэлета́йпны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флако́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая бутэлечка са шчыльным коркам (звычайна для духоў, адэкалону).

|| памянш. флако́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фюзеля́ж, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Корпус лятальнага апарата, які служыць для размяшчэння экіпажа, пасажыраў і грузаў.

|| прым. фюзеля́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ху́стачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

1. гл. хустка.

2. Невялікі кавалачак тканіны квадратнай формы для выцірання носа, твару; насоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цепламе́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор, лічыльнік для вызначэння колькасці цеплаты, якую атрымлівае спажывец з цеплафікацыйнай сеткі.

|| прым. цепламе́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)