Verbum

пахі́лы, -ая, -ае.

1. Які пахіліўся, пакасіўся.

Пахілая бяроза.

Пахілая будыніна.

2. Згорблены (пра чалавека).

3. Які паступова паніжаецца, пакаты.

П. ўзгорак.

|| наз. пахі́ласць, -і, ж.

пе́чань, -і, ж.

Стрававальная залоза ў жывёл і чалавека, якая выпрацоўвае жоўць, удзельнічае ў працэсах стрававання, кровазвароту і абмену рэчываў.

|| прым. пячо́начны, -ая, -ае.

Пячоначныя пратокі.

суста́ў, -та́ва, мн. -та́вы, -та́ваў, м.

Рухомае злучэнне касцей або храсткоў у арганізме чалавека, жывёлы.

Каленны с.

Боль у суставах.

|| прым. суста́ўны, -ая, -ае.

С. рэўматызм.

тля, -і, ж.

1. Дробнае насякомае-шкоднік атрада паўцвердакрылых, якое жывіцца сокам раслін.

Капусная т.

2. перан. Пра нікчэмнага чалавека (разм.).

Які ён талент, т. нікчэмная!

фено́мен, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Незвычайная, асаблівая з’ява, рэдкі факт.

2. Пра чалавека, які адрозніваецца выдатнымі здольнасцямі, талентам.

Ён быў феноменам розуму і высакароднасці.