nabywczy
nabywcz|y
: zdolność ~a — эк. пакупная здольнасць (насельніцтва);
siła ~a эк. пакупная сіла (грошай)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
żywiołowy
żywiołow|y
стыхійны; жывёльны;
~a siła przyrody — стыхійная сіла прыроды;
~e instynkty — жывёльныя інстынкты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
cohesion
[koʊˈhi:ʒən]n.
1) счапле́ньне, счэ́пліваньне n.; злучэ́ньне n., імкне́ньне трыма́цца ра́зам
2) Phys. каге́зія f., сі́ла счапле́ньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
momentum
[moʊˈmentəm]n., pl. -tum or -ta
1) ру́хаючая сі́ла, інэ́рцыя f
2) разма́х, разго́н, імпэ́т -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tensile
[ˈtensəl]adj.
1) даты́чны напру́жаньня
tensile force — сі́ла напру́жаньня
tensile strength — мяжа́ трыва́ласьці на разры́ў
2) расьцяжны́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vehemence
[ˈvi:əməns]n.
1) гара́чая пачуцьцёвасьць; адда́насьць, заця́тасьць f.; па́лкасьць
2) сі́ла f., напо́р -у m.; гвалто́ўнасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
violence
[ˈvaɪələns]n.
1) гру́бая сі́ла
2) разью́шанасьць, лю́тасьць f.
3) Law незако́ннае ўжыцьцё сі́лы; гвалт -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Напру́д ’насілу’ (Сержп., Отч.), сюды ж напру́дзіцца ’напружыцца’ (Пал.), ’напрэгчы ўсе сілы’ (Растарг.). Да *pręd ’цячэнне’, што звязана чаргаваннем з *pręd‑, гл. прадиць, прачуць; іншыя значэнні прадстаўлены ў пруд ’запруда’, прудкі ’хуткі’ і пад. Цікавы архаізм, у якім захавалася першасная семантыка славянскага слова ’сіла, напружанне’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сілкава́ць ‘карміць, падмацоўваць ежай’ (ТСБМ, Касп.), сілкава́цца ‘падмацоўвацца’ (Шат., Касп., Др.-Падб., Гарэц., Байк. і Некр., Сцяшк.); ‘пабірацца, харчавацца’: сілкавацца ласкавым хлебам (Сержп. Прымхі). Укр. силкува́ти ‘падмацоўваць’, силкува́тися ‘сіліцца, старацца, узмацняцца’ Ад *сілка, памянш. да сіла (гл.); параўн. укр. си́лка ‘тс’, силко́вий ‘дужы, моцны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
clout1 [klaʊt] n. infml
1. мо́цны ўдар (рукой), апляву́ха, по́ўха
2. сі́ла (ударная або прабіўная); уплы́ў (палітычны);
exercise diplomatic clout ажыццяўля́ць дыпламаты́чны ціск;
fi-nancial/political clout фіна́нсавы/паліты́чны ціск
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)