падка́меншчык, ‑а, м.

Маларухомая, прыдонная рыба, якая жыве ў прэснай вадзе пад камянямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Рыба сямейства ціхаакіянскіх ласосяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прату́хнуць, ‑не; пр. пратух, ‑ла; зак.

Стаць тухлым, сапсаваным (аб прадуктах). Рыба пратухла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязры́б’е, ‑я, н.

Адсутнасць або недахоп рыбы. На бязрыб’і і рак — рыба. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капчу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Дробная вэнджаная рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласо́сь, ‑я, м.

Буйная марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых з мясам чырванаватага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пузано́к, ‑нка, м.

Прамысловая рыба сямейства селядцовых з кароткім тулавам і вялікім жыватом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зме́рзнуцца і зме́рзціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; змёрзся, зме́рзлася; зак.

Прымерзнуць адзін да аднаго, змацавацца лёдам.

Рыба змерзлася ў халадзільніку.

|| незак. змярза́цца, -а́ецца.

|| наз. змярза́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінта́й, ‑я, м.

Мелкаводная рыба сямейства трасковых, якая водзіцца ў паўночнай частцы Ціхага акіяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муксу́н, ‑а, м.

Прэснаводная рыба сямейства ласасёвых, якая водзіцца ў сібірскіх рэках і азёрах.

[Тат. муксун.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)