кале́т, ‑а, М ‑леце, м.

1. Кароткі вайсковы мундзір з белага сукна ў дарэвалюцыйнай рускай арміі і ў некаторых заходнееўрапейскіх арміях.

2. Род шырокага адкладпога каўняра ў сярэдневяковай вопратцы.

[Фр. collet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяхо́та, ‑ы, ДМ ‑хоце, ж.

Род войска, якое дзейнічае пешым парадкам. Служыць у пяхоце. Марская пяхота. □ Калі артылерысты перанеслі агонь углыбіню, у бой пайшлі топкі і пяхота. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэве́нь, ‑ю, м.

Род травяністай шматгадовай расліны сямейства грэчкавых з тоўстымі каранямі і вялікім лісцем, маладыя чаранкі якога ўжываюцца ў ежу. // Лякарства, прыгатаванае з каранёў некаторых відаў гэтай расліны.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ По́рад ’радавая спадчына’ (Варл.). Да род (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бульбя́нік м.

1. (род. бульбя́ніку) карто́фельная ботва́ ж.;

2. разг. (род. бульбя́ніка) люби́тель карто́шки;

3. (род. бульбя́ніка) карто́фельная ола́дья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Geblüt

n -(e)s кроў; пахо́джанне; род

aus ádligem [édlem] ~ — шляхе́цкага пахо́джання

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апаге́й м.

1. (род. апаге́я) астр. апоге́й;

2. (род. апаге́ю) перен. апоге́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

архаі́зм м.

1. (род. архаі́зму) (явление) архаи́зм;

2. (род. архаі́зма) лингв. архаи́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́тны зна́тный;

з. род — зна́тный род;

~ныя лю́дзі краі́ны — зна́тные лю́ди страны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карбу́нкул м.

1. (род. карбу́нкула) мед. карбу́нкул;

2. (род. карбу́нкулу) мин. карбу́нкул

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)