са́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Тлушчавая складка ў брушыне.
2. Прыстасаванне для герметызацыі адтулін, праз якія праходзяць рухомыя часткі механізмаў — валы, штокі і пад. (спец.).
|| прым. са́льнікавы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
самава́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Металічнае прыстасаванне для кіпячэння вады з награвальнай трубой у сярэдзіне.
Ставіць с. (пачаць кіпяціць ваду ў самавары). Электрычны с.
|| памянш. самава́рчык, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. самава́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
свісто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.
1. Прыстасаванне, пры дапамозе якога ўтвараецца свіст.
Зрабіць с.
Міліцэйскі с.
2. Свіст, які ўтвараецца пры дапамозе такога прыстасавання.
Ноччу раздаўся трывожны с.
|| прым. свістко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вентыля́цыя, ‑і, ж.
1. Праветрыванне закрытага памяшкання. Вентыляцыя пакоя.
2. Прыстасаванне або сістэма прыстасаванняў для ўзмацнення перамяшчэння паветра. Пераманціраваць вентыляцыю.
[Лац. ventilatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сокавыціска́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Апарат або прыстасаванне для выціскання соку з фруктаў, ягад і гародніны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клі́зма, -ы, мн. -ы, клізм і -аў, ж.
1. Увядзенне якой-н. вадкасці ў кішэчнік праз прамую кішку з мэтай лячэння або дыягностыкі.
Паставіць клізму.
2. Прыстасаванне для такога ўвядзення вадкасці.
Рызінавая к.
|| прым. клі́зменны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
barbecue1 [ˈbɑ:bɪkju:] n.
1. барбекю́ (прыстасаванне для смажання на адкрытым агні); жаро́ўня
2. барбекю́(сасіскі, стэйк і да т.п., засмажаныя на адкрытым агні)
3. пікні́к-барбекю́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
падве́ска, ‑і, ДМ ‑вёсцы; Р мн. ‑сак; ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвешваць — падвесіць.
2. Прыстасаванне для падвешвання чаго‑н. Падвеска для абажура. □ Чырвоныя водсветы былі на бабінах, што маўкліва плылі на падвесках аўтаматычнай лініі. Савіцкі.
3. Падвясное ўпрыгожанне.
4. У транспартных машынах — прыстасаванне, прызначанае для змякчэння штуршкоў. Рысорныя падвескі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самака́т, ‑а, М ‑каце, м.
1. Уст. Назва веласіпеда, матацыкла, аўтамабіля.
2. Прыстасаванне па колцах або роліках, на якім катаюцца дзеці пры адштурхоўванні ад зямлі нагой. Па тратуарах грукацелі на самакатах хлапчукі — мурзатыя, у падраных на каленях портачках. Савіцкі.
3. Механічнае рухальнае прыстасаванне. Па самакату Бервяно Ідзе пад нож Варштата. А. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гра́белькі, ‑лек; адз. няма.
1. Памянш.-ласк. да граблі; невялікія граблі.
2. Прыстасаванне ў форме грабель на касе, якой скошваюць збожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)