закана... (гл. закона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «закона...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: заканазнаўства, заканадавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гелія..., (гл. геліё...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «геліё...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: геліяграфія, геліяскоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўга... (гл. доўга...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «доўга...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: даўганогі, даўганосы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двая... (гл. двое...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «двое...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: дваяборства, дваямужжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земля... (гл. земле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «земле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: землязнаўства, земляробства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастра... (гл. востра...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «востра...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: вастраверхі, вастразубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веліка... (гл. вяліка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «вяліка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: велікагрузны, велікадушны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугля... (гл. вугле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «вугле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: вугляносны, вуглясос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разна... (гл. розна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «розна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: разназначны, разнаколерны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўна... (гл. роўна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «роўна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: раўнамерны, раўназначны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)