Verbum

адступны́, -а́я, -о́е (уст.).

Які даецца каму-н. за згоду адмовіцца, адступіцца ад каго-, чаго-н.

Адступныя грошы.

Сто тысяч рублёў адступнога (наз.).

абсвіста́ць, -ві́шчу, -ві́шчаш, -ві́шча; -вішчы́; -віста́ны; зак., каго-што.

Свістам выказаць каму-н. сваё неадабрэнне, асуджэнне.

А. артыста.

|| незак. абсві́стваць, -аю, -аеш, -ае.

абва́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго.

Адпускаючы каму-н. тавар, недаважыць.

А. пакупніка.

|| незак. абва́жваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абва́жванне, -я, н.

крэдытава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што.

Адпусціць (адпускаць) каму-н. крэдыты.

К. капітальнае будаўніцтва.

|| наз. крэдытава́нне, -я, н.

перадаве́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каму, каго-што і з інф.

Даверыць іншаму тое, што даверана самому.

|| незак. перадавяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

ціпу́н, -а́, м.

Хвароба птушак — храсткаваты нараст на канцы языка.

◊

Ціпун на язык каму — нядобрае пажаданне таму, хто сказаў што-н. непажаданае, непрыемнае.

шанцава́ць, -цу́е; безас., незак., каму ў чым.

Пра ўдачу ў чым-н.

Яму шанцуе ў жыцці.

|| зак. пашанцава́ць, -цу́е.

|| наз. шанцава́нне, -я, н.