То́дарка-Фёдарко ’божая кароўка’ (Сцяшк. Сл.), То́дор ’тс’ (пін., З жыцця). Ад Тодар і Фёдар шляхам збліжэння з Фэ́дрык ’тс’ ад бе́дрык ’божая кароўка’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

безжи́зненный

1. (лишённый признаков жизни, мёртвый) змярцве́лы, пазба́ўлены жыцця́, безжыццёвы, нежывы́;

2. (мертвенный, омертвелый) мёртвы, нежывы́; (застывший) вя́лы, мля́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

происхожде́ние в разн. знач. пахо́джанне, -ння ср.;

социа́льное происхожде́ние сацыя́льнае пахо́джанне;

происхожде́ние жи́зни на земле́ пахо́джанне жыцця́ на зямлі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Lbenshaltung

f -, -en

1) жыццёвы ўзро́вень

2) укла́д жыцця́, по́быт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

панталы́к, -у, м. (разм.).

У выразах: збіцца з панталыку

1) збянтэжыцца, зблытацца, страціць разуменне;

2) пачаць весці няправільны спосаб жыцця;

збіць з панталыку

1) выклікаць замяшанне, заблытаць;

2) прымусіць адступіць ад правільных думак, меркаванняў; штурхнуць на што-н. нядобрае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вясна́, -ы́, мн. вёсны іліч. 2, 3, 4) вясны́, вёсен і вёснаў, ж.

Пара года, якая ідзе за зімой.

Ранняя в.

В. жыцця (перан.: пра маладосць).

|| прым. веснавы́, -а́я, -о́е, вясно́вы, -ая, -ае і вясе́нні, -яя, -яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старасве́цкі, -ая, -ае.

1. Не сучасны па спосабе жыцця, звычках.

Старасвецкія формы гаспадарання.

2. Які быў даўней і захаваўся да гэтага часу; старамодны.

Старасвецкая каплічка.

Старасвецкае адзенне.

3. Вельмі стары.

Абапал гасцінца растуць старасвецкія дубы.

|| наз. старасве́цкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pest [pest] n.

1. шко́днік, паразі́т

2. infml ка́ра, няшча́сце;

The flies are a pest here. Тут ад мух няма жыцця.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wartime [ˈwɔ:taɪm] n. вае́нны час, ліхале́цце;

in wartime падча́с вайны́;

wartime memoirs вае́нныя мемуа́ры;

his wartime experiences во́пыт яго́ вае́ннага жыцця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пры́тхі, про́тхі ’палонкі на возеры, якія прарубаюць для таго, каб рыба не задохлася’ (слаўг., З жыцця). Аддзеяслоўны назоўнік ад прытхну́цца ’псавацца ад спёртага паветра’, гл. тхнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)