трыво́жны, -ая, -ае.

1. Поўны трывогі (у 1 знач.), або які выражае трывогу.

Т. сон.

Т. голас.

Трывожна (безас. ў знач. вык.) на душы.

2. Які выклікае трывогу (у 1 знач.), неспакой.

Трывожныя звесткі.

3. Небяспечны.

Т. час.

4. Які паведамляе пра небяспеку.

Т. гудок.

Т. сігнал.

|| наз. трыво́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магі́льны моги́льный; гробово́й;

м. ўзго́рак — моги́льный холм;

○ м. склеп — усыпа́льница;

◊ ~нае маўча́нне — гробово́е молча́ние;

м. го́лас — гробово́й го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распрацава́ць сов., в разн. знач. разрабо́тать;

р. прае́кт — разрабо́тать прое́кт;

р. пыта́нне — разрабо́тать вопро́с;

р. го́лас — разрабо́тать го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слязлі́вы

1. в разн. знач. слезли́вый;

~вае дзіця́ — слезли́вый ребёнок;

с. го́лас — слезли́вый го́лос;

2. (о глазах) слезя́щийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыво́жны в разн. знач. трево́жный, беспоко́йный;

т. го́лас — трево́жный го́лос;

~ныя ве́сткі — трево́жные изве́стия;

т. сігна́л — трево́жный сигна́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пісклі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі тонкі, вісклівы (пра голас, гукі). Тоненькім, пісклівым, як у птушкі, галаском .. [дзед Мірон] апавядаў майму бацьку былі. Бядуля. // Аб тым, хто мае такі голас. Пісклівы чалавек. // Які пішчыць (аб прадметах).

2. Які многа пішчыць, схільны да піску. — [Малыя] ўсе такія пісклівыя. Карпюк. Хто гнёзды ўе, хто ловіць мошак, — Сваіх пісклівых корміць крошак. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hell

a

1) све́тлы, я́сны, я́ркі, яскра́вы

es wird hell — дне́е

2) зво́нкі (голас)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дара́дчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з правам толькі выказваць сваё меркаванне аб справе, але не выносіць рашэння аб ёй. Дарадчы голас. Дарадчы орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басі́дла, ‑ы, м.

Разм. Моцны басісты голас, гук. А от волат «Шчука», нязграбны дзябёлы паравозішча, рыкае густым басідлам, аж шыбы дрыжаць. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́тухна, ‑ы, ж.

Разм. Ласкавы зварот да дзіцяці. [Вулька] .. над самай галавой пачула знаёмы голас: — Дзетухна мая, што гэта нясеш ты такое? Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)