кан’юнкты́ва

(лац. coniunctivus = злучальны)

слізістая абалонка вока, якая пакрывае ўнутраную паверхню павек і пярэднюю частку вочнага яблыка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ме́раць

1. méssen* vt;

ме́раць ме́трам nach dem Méter méssen*;

ме́раць на во́ка nach dem Áugenmaß bestímmen;

2. (прымяраць) ánprobieren vt;

◊ ме́раць на свой аршы́н разм mit éigenem Maß méssen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

aesthetic, esthetic(al)

[esˈӨetɪk]

adj.

1) эстэты́чны

2) (пра асо́бу) чу́лы на красу́

3) (пра рэ́чы) у до́брым гу́сьце, артысты́чны, прые́мны для во́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

strzec

незак. вартаваць, ахоўваць, пільнаваць; засцерагаць, сцерагчы;

strzec jak oka w głowie — сцерагчы (берагчы) як вока

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gałka

ж. шарык;

gałka oczna — вочны яблык, вока;

gałka muszkatołowa — мускатны арэх;

gałka u laski — булдавешка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́дзеўбці, ‑бу, ‑беш, ‑бе; пр. выдзеўб, ‑ла; заг. выдзеўбі; зак., што.

1. Дзеўбучы, зрабіць паглыбленне, адтуліну або вырабіць якую‑н. рэч. Разам з дзедам выдзеўблі яшчэ тры калоды, усцяглі на сосны. Мележ.

2. Вышчыпаць, выдраць што‑н. Крумкач крумкачу вока не выдзеўбе. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыла́зіць, ‑зіць; ‑зім, ‑зіце, ‑зяць; зак.

Вылезці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Дзеці павылазілі з рова. Валасы павылазілі. □ Загрымелі крэслы, і ўсе павылазілі з-за стала. Колас. На той раскарчованай зямлі напэўна павылазілі бярозкі і хвойкі. Чорны.

•••

Вочы павылазілі гл. вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анафта́льм

(ад ан- + гр. ophthalmos = вока)

адсутнасць аднаго або абодвух вачэй у выніку няшчаснага выпадку ці аперацыйнага выдалення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кракі́

(фр. croquis = накід)

1) накід малюнка, чарцяжа, эскіз;

2) план мясцовасці, выкананы на вока, без папярэдняга вымярэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

rhyme​1 [raɪm] n.

1. ры́фма

2. рыфмава́ны верш;

nursery rhymes дзіця́чыя ве́ршы

♦

there’s no rhyme or reason гэ́та не ма́е нія́кага сэ́нсу;

without rhyme or reason ≅ ні к сялу́ ні к го́раду; ні да во́ка ні да бо́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)