скаламу́ціць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., што.

1. Зрабіць мутным, узбоўтаным. — Ах! — даўбешкаю махнуў, Цэліўся па палі. Але міма дзеўбануў, Скаламуціў хвалі. Калачынскі. // перан. Зрабіць няясным, заблытаным. [Тэатр] вытузаў сілу, разблытаў нервы, скаламуціў жыццё... Гартны.

2. перан. Вывесці са стану спакою; устрывожыць, усхваляваць.

•••

Вады не скаламуціць — тое, што і вады не замуціць. А вось і сам Стафан з маладымі, але густаватымі ўжо вусамі — ціхі, вады не скаламуціць. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Слёз ‘струменьчык вады, які б’е з крыніцы’ (ТС). Да слізіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гідратэрапі́я

(ад гр. hydor = вада + therapeia = лячэнне)

прымяненне вады з лячэбнай мэтай у выглядзе ваннаў, душаў, абліванняў; водалячэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

забо́р, -ру м.

1. забо́р;

з. вады́ — забо́р воды́;

2. уст. (закупка) забо́р;

з. тава́раў — забо́р това́ров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

напі́цца сов., в разн. знач. напи́ться;

н. вады́ — напи́ться воды́;

н. да непрыто́мнасці — напи́ться до поте́ри созна́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

су́ды (род. судо́ў) мн., обл. два ведра́ (для одновременного использования);

прыне́сці с. вады́ — принести́ два ведра́ воды́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

заплю́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пакрыць пырскамі (вады, гразі і пад.). Заплюхаць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідразбудава́нне, ‑я, н.

Збудаванне, прызначанае для выкарыстання вады або для абароны ад яе. Комплекс гідразбудаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідраманіто́р, ‑а, м.

Апарат, які прымяняецца для размывання горных парод і грунту магутным струменем вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадаскі́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Гідратэхнічнае збудаванне для спуску лішняй вады з вадасховішчаў. Запасны вадаскід.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)