гукаправо́днасць, ‑і,
Здольнасць цела або асяроддзя праводзіць гукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гукаправо́днасць, ‑і,
Здольнасць цела або асяроддзя праводзіць гукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
далёкаструме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які выкідвае струмені
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
водаадво́д, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разба́віцца, ‑віцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размыва́льнік, ‑а,
Прыстасаванне для ачысткі ад чаго‑н. пры дапамозе струменя
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сеткапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць для пад’ёму з
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ундзі́на, ‑ы,
У павер’ях сярэдневякоўя — дух
[Ад лац. unda — хваля.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыгі́р, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гідро́метр
(ад гідра- + -метр)
прыбор для вызначэння ўзроўню
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ВОДАЗАБО́Р,
1) перыядычнае або пастаяннае забіранне
2) Комплекс гідратэхн. збудаванняў і абсталявання для забору
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)