недагаво́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад недагаварыць.

2. у знач. наз. недагаво́ранае, ага, н. Тое, што не выказана; недагаворка. Да Міхася зноў прыйшла Таня дагаварыць недагаворанае раніцай. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каросты. Карослівая высыпка. Карослівы сверб. // Хворы каростай; у каросце. Карослівы конь. / у знач. наз. каро́слівы, ага, м.; каро́слівая, ‑ай, ж. Ізалятар для карослівых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кахеці́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Кахеціі, кахецінцаў, належыць ім. Кахецінскі вінаград. Кахецінскае віно.

2. у знач. наз. кахеці́нскае, ага, н. Сорт вінаграднага віна, якое вырабляецца ў Кахетыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галоўнакама́ндуючы, ага, м.

Асоба, якая ўзначальвае ўзброеныя сілы дзяржавы, асобныя віды або частку ўзброеных сіл на пэўным напрамку ваенных дзеянняў.

•••

Вярхоўны галоўнакамандуючы — начальнік усіх узброеных сіл дзяржавы ў час вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гла́сны, ага, м.

Член гарадской думы, земскага павятовага і губернскага сходу ў дарэвалюцыйнай Расіі. [Настаўнік:] Гласныя ад сялян у земстве, па сутнасці, зусім безгалосыя, там галасоў больш дваранскіх, чым сялянскіх. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яго́масць, ‑і, ж. і ‑я, м.

Тое, што і ягамосць. Ага!.. чаму гэта, ягомасць, Вядзеш вялікую знаёмасць? Чужых цялят бярэш на пашу? Колас. [За Вольгай] ішоў таўставаты ягомасць у чорнай кепцы. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scentist

[ˈsaɪəntɪst]

n.

вучо́ны -ага, навуко́вец -ўца m. (асаблі́ва ў галіне́ дакла́дных наву́каў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

civilian

[səˈvɪliən]

1.

n.

цыві́льны -ага m. (не вайско́вы)

2.

adj.

цыві́льны, невайско́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hunchback

[ˈhʌntʃbæk]

n.

гарба́ты -ага m., гарбу́н -а́ m.; гарба́тая, гарбу́ньня, гарбу́ха f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

huntsman

[ˈhʌntsmən]

n., pl. -men

1) паляўні́чы -ага m.

2) е́гер -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)