ашаламля́льны, -ая, -ае.

Які можа зрабіць моцнае ўражанне, ашаламіць.

Ашаламляльныя весці.

|| наз. ашаламля́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

беражлі́вы, -ая, -ае.

Які ашчадна адносіцца да маёмасці; эканомны.

Б. гаспадар.

|| наз. беражлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бескары́сны, -ая, -ае.

Які не прыносіць ніякай карысці; дарэмны.

Б. занятак.

|| наз. бескары́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бесперабо́йны, -ая, -ае.

Які адбываецца без перабояў, без затрымак.

Бесперабойнае забеспячэнне.

|| наз. бесперабо́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

беспрычы́нны, -ая, -ае.

Які не мае ніякай прычыны; беспадстаўны.

Б. смех.

|| наз. беспрычы́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бестэрміно́вы, -ая, -ае.

Які не абмежаваны тэрмінам.

Б. пашпарт.

Бестэрміновае карыстанне.

|| наз. бестэрміно́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бесхара́ктарны, -ая, -ае.

Бязвольны, які лёгка паддаецца чужому ўздзеянню.

Бесхарактарная асоба.

|| наз. бесхара́ктарнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бесчалаве́чны, -ая, -ае.

Які не мае літасці, жорсткі, люты.

Бесчалавечныя адносіны.

|| наз. бесчалаве́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

брушны́, -а́я, -о́е.

Які адносіцца да поласці жывата.

Брушныя плаўнікі.

Брушны тыф — вострая інфекцыйная хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бязбо́льны, -ая, -ае.

Які не выклікае болю, фізічных пакут.

Б. укол.

|| наз. бязбо́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)