Verbum

дыкта́т, -у, М -та́це, мн. -ы, -аў, м.

Палітыка навязвання патрабаванняў больш моцным бокам для абавязковага выканання другім, слабейшым бокам.

Палітыка дыктату.

дырэкты́ва, -ы, мн. -ы, -ты́ў, ж.

Агульнае кіруючае ўказанне службовай асобы або вышэйшага органа ніжэйшаму, абавязковае для выканання.

|| прым. дырэкты́ўны, -ая, -ае.

дэпо́, нескл., н.

Будынак для стаянкі і рамонту лакаматываў, вагонаў і пад.

Лакаматыўнае д.

Трамвайнае д.

Пажарнае д.

|| прым. дэпо́ўскі, -ая, -ае.

дэрмаці́н, -у, м.

Від штучнай скуры з нітрацэлюлозным пакрыццём, якая выкарыстоўваецца для абіўкі мэблі, вокладак кніг і інш.

|| прым. дэрмаці́навы, -ая, -ае.

насо́ўка, -і, ДМ -со́ўцы, мн. -і, -со́вак, ж. (разм.).

Невялікая хустачка, прызначаная для выцірання носа або твару.

|| прым. насо́вачны, -ая, -ае.

падрадзі́ць, -раджу́, -ра́дзіш, -ра́дзіць; -ра́джаны; зак., каго-што.

Наняць для часовай работы, дастаўкі чаго-н.

П. майстроў.

|| незак. падраджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

падстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які падстаўляюць знізу або збоку.

Падстаўная лесвіца.

2. Спецыяльна падабраны для якой-н. мэты, несапраўдны.

Падстаўная асоба.

лесапі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Машына для распілоўкі лесу (у 2 знач.).

2. Тое, што і лесапільня.

лесапі́льны, -ая, -ае.

1. Які займаецца распілоўкай лесу (у 2 знач.), вырабам пілаваных матэрыялаў.

Л. завод.

2. Які прызначаны для распілоўкі лесу.

ля́піс, -у, м.

Азотнакіслае серабро ў выглядзе крышталічнага парашку, што выкарыстоўваецца ў медыцыне як процізапаленчы сродак, для прыпякання.

|| прым. ля́пісны, -ая, -ае.