dwell​2 [dwel] v. (on/upon) гавары́ць/піса́ць падрабя́зна (пра што-н.);

There’s no need to dwell on this matter. Hе трэба доўга спыняцца на гэтай справе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

NB/nb (пісьмовае скар. ад лацінскага nota bene) нотабе́на, «звярні́ ўва́гу», «прымі́ да ве́дама» (памета на палях дакументаў каля слоў, на якія трэба звярнуць асаблівую ўвагу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ачарсцве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зрабіцца чэрствым; падсохнуць. Ад ветру і сонца ачарсцвела шаша, запахлі лісцем дрэвы-прысады. Пташнікаў.

2. перан. Страціць чуласць, спагадлівасць; стаць бяздушным. Трэба дома бываць часцей, Трэба дома бываць не госцем, Каб душою не ачарсцвець. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Нацягнуць, надзець шыны на колы. [Макарку і дзядзьку Ціхону] трэба было сёння ашынаваць абоддзе колаў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балаці́на, ‑ы, ж.

Разм. Невялікае балота, лагчына; балоцістае месца. Трэба капаць зямлю, засыпаць балаціны на будаўнічай пляцоўцы. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадуне́ц, ‑нца; м.

Разм. Тое, што і гадаванец. На заработкі [Сымоніха] рэдка ходзіць: часу няма, трэба гадунца даглядаць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жарлі́ца, ‑ы, ж.

Рыбалоўная снасць для лоўлі драпежнай рыбы на жыўца. Трэба было паглядзець пастаўленую нанач жарліцу. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караткава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху карацейшы, чым трэба. Лістоўніца была тоўстая, і караткаватая піла не мела вялікага разгону. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаплаці́ць, ‑плачу, ‑плаціш, ‑плаціць; зак., што і чаго.

Заплаціць, выплаціць менш, чым трэба, чым належыць. Недаплаціць два рублі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераслужы́ць, ‑служу, ‑служыш, ‑служыць; зак.

1. Праслужыць больш, чым трэба.

2. Паслужыць на многіх пасадах, у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)