haulage

[ˈhɔlɪdʒ]

n.

1) ця́га f., ру́хаючая сі́ла, буксіро́ўка f.

2) пераво́з -у m.

3) кошт пераво́зу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

prophetic

[prəˈfetɪk]

adj.

1) праро́чы

a prophetic saying — праро́чыя сло́вы

2) праро́цкі, праро́чы

prophetic power — праро́цкая сі́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Vórsehung

I

f - рэл. найвышэ́йшая сі́ла, лёс, наканава́нне

II

f -, -en забеспячэ́нне, нарыхто́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

thrust​1 [θrʌst] n.

1. the thrust дух, па́фас;

the thrust of his argument па́фас яго́ аргуме́нта

2. штуршо́к; уда́р;

with a thrust адны́м уда́рам

3. tech. ця́га, сі́ла ця́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гамана, ‑ы, ж.

Разм. Бязладны шум мноства галасоў; гучная размова. Песня, смех, гучная гамана вырываліся з вагонаў. Мікуліч. У зале.. стаяла такая гамана, што цяжка было пачуць якое-небудзь асобнае слова. Сабаленка. // Чуткі, пагалоска. Па людзях жа пайшла гамана, што па лясах збіраецца вялікая сіла. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцягальны, ‑ая, ‑ае.

Які прыцягвае, вабіць да сябе. Адзінства да брацкіх краін мае прыцягальную сілу і забяспечвае поспех у барацьбе за рэвалюцыю праграмы міру. «Звязда». [Князь] быў самай прыцягальнай і прывабнай істотай, якую .. [гасударыні] даводзілася сустракаць у жыцці. Караткевіч. Расла прыцягальная сіла першай у свеце Краіны Саветаў. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтрабежны, ‑ая, ‑ае.

1. Накіраваны ў час руху ад цэнтра да перыферыі; проціл. цэнтраімклівы. Цэнтрабежная сіла. // Такі, дзеянне якога заснавана на руху ад цэнтра да перыферыі. Цэнтрабежны апарат. Цэнтрабежная помпа.

2. Які праводзіць узбуджэнне ад цэнтральнай нервовай сістэмы да розных органаў (пра нервы). Цэнтрабежныя нервовыя валокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яднанне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. яднаць і яднацца.

2. Адзінства, згуртаванасць. Нас дружба народаў навекі злучыла; У нашым яднанні мы — грозная сіла, — Няма для яе перашкод! Колас. Блок камуністаў і беспартыйных.. увасабляе непарушнае яднанне Камуністычнай партыі, Савецкага ўрада і шырокіх народных мае. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліха назоўнік | ніякі род

  1. Няшчасце, зло, бяда.

    • Да ўсякага ліха прывыкнуць можна.

  2. У фальклоры: нячыстая сіла, чорт.

Фразеалагізмы:

  • Ведаць, пачым фунт ліха (размоўнае) — пазнаць як цяжка жыць у горы, нястачы.
  • Да ліха (размоўнае) — вельмі многа.
  • Ліха яго бяры (размоўнае) — адносіцца абыякава да чаго-н.
  • Не памінай (не памінайце) ліхам (размоўнае) — не ўспамінай(-це) блага.
  • Як на (тое) ліха (размоўнае) — не ў пару, не да месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

рэактыўны прыметнік | спецыяльны тэрмін

  1. гл. рэактывы.

  2. Які мае адносіны да ўтварэння такога руху, пры якім на цела, што рухаецца, дзейнічае сіла выцякаючага з яго струменя газу, пары, накіраваная ў бок, супрацьлеглы руху.

    • Р. рух.
    • Р. рухавік.
    • Р. самалёт (з рэактыўным рухавіком).
    • Рэактыўная артылерыя.

  3. Здольны рэагаваць на знешнія ўздзеянні, які наступае пад уплывам знешніх уздзеянняў.

    • Р. стан (расстройства псіхічнай дзейнасці, выкліканае эмацыянальным узрушэннем).

|| назоўнік: рэактыўнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)