gelínd, gelínde
1.
a мя́ккі, памярко́ўны
beim ~en Féuer — на слабы́м агні́
~es Wétter — мя́ккае надво́р’е
2.
adv мя́кка, памярко́ўна
~e geságt — мя́кка ка́жучы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Не- (ня‑) адмоўная часціца ў якасці прэфікса і ў складзе словазлучэнняў, вядомая усім славянскім мовам. Прасл. *ne‑, ідэнтычнае па паходжанню адмоўю *не (гл. не 1); у шэрагу выпадкаў выконвае чыста структурную функцыю, утвараючы назвы прадметаў з «адмоўным» значэннем, параўн. нягода ’дрэннае надвор’е’ пры пагода ’добрае надвор’е’, нясла́ва ’ганьба’, няволя ’палон’ і пад.; выступае як дээтымалагізаваны элемент, параўн. небара́ка ’нябога’, ненаві́дзець (гл.), часам у якасці т. зв. збыткоўнага («пустога») адмоўя, параўн. неўбой ’неслух’ (Растарг.) і убой ’тс’, якое можа выкарыстоўвацца для табуізацыі, параўн. не́вад (гл.), нячы́сцік (гл.), нядо́бры ’вуж’ (ТС) і пад. (гл. ESSJ SG, 2, 446–448; Шустар-Шэўц, 13, 1006–1007; Талстой, Зб. Рэфармацкаму, 282–287; Папова, ФН, 1971, 1, 81–92). У складзе словазлучэнняў: не (ў)ва што ’няма ў што’ пры не́вашта ’тс’ (Растарг.); не ў змогу ’сіл не стае; няма сілы’ (Нас.), не ў чо́м ’ах як; вось чаму; вось табе і’ (Нас.) пры неўчом ’нездарма, то-та ж’ (ТС) і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
moist
[mɔɪst]
adj.
1) во́гкі; сыры́; вільго́тны
a moist cellar — сыры́ падва́л
2) moist eyes — мо́крыя, павільгатне́лыя во́чы
3) дажджлі́вы, мо́кры (дзень, надво́р’е)
4) мо́кры (пра хваро́бу, калі́ адыхо́дзіць фле́гма)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
foul2 [faʊl] adj.
1. бру́дны; смярдзю́чы;
foul air смярдзю́чае паве́тра;
foul water бру́дная вада́
2. дрэ́нны (пра надвор’е)
3. агі́дны, бры́дкі;
foul language брыдкасло́ўе, бры́дкая ла́янка
4. несумле́нны;
foul play/means несумле́нная гульня́/несумле́нныя сро́дкі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Год ’год’ (БРС, Шат., Сцяшк. МГ). Рус. год, укр. дыял. год ’тс’. Паводле Трубачова (Эт. сл., 6. 192), першапачатковае значэнне падыходзячы час’ і сувязь з дзеясловам прасл. *goditi (тут даецца агляд і семантыкі дзеяслова). Вытворным з’яўляецца *godina, якое з рознай семантыкай (’час’, ’гадзіна’, ’надвор’е’, ’дождж’ і г. д.) сустракаецца ва ўсіх слав. мовах (агляд гл. у Трубачова, Эт. сл., 6, 187–188; гл. яшчэ Талстой, ВЯ, 1963, 1, 33 і наст.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Наге́льніца, наг§лныца ’раптоўная смерць’ (драг., Нар. лекс.), сюды ж naeŚAHo ’неадкладна, дазарэзу’, наг$лный ’неадкладны’ (драг., З нар. сл.). Пры наяўнасці эўфемістычнага на́гла ’смерць’ (гл.) хутчэй за ўсё звязана з на́глы (< *naglb) ’хуткі, раптоўны’, гл. таксама нагильны; Лаўчутэ непераканаўча збліжае з літ. pageli, pagele ’сырое прамозглае надвор’е, моцны боль’ ад літ. gelti ’моцна, нясцерпна балець; жаліць, раніць’ (Балтизмы, 29), запазычанага ў бел. мову, параўн. геліць ’моцна хацець; ныць; качанець; ванітаваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
няго́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. звычайна мн. (няго́ды, няго́д і ‑аў). Няшчасце, ліхая гадзіна; непрыемнасці. Прамінуў час бяды і нягод, Каб ён больш не прыходзіў ніколі! Астрэйка. Як ні кажы: удваіх усё-такі лягчэй жыццёвыя нягоды пераадольваць, чым аднаму. Ігнаценка.
2. Дрэннае надвор’е; непагода. На дварэ нягода крыху супакоілася. Вецер сціх, толькі церушыўся дробны рэдзенькі дождж. Чарнышэвіч. Цёплаю парою, калі не было нягоды, Канстанцін Міхайлавіч сядзеў заўсёды.. [пад вязам]. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wróżyć
незак.
1. варажыць;
wróżyć z ręki — варажыць па руцэ;
2. прадказваць;
wróżyć pogodę — прадказваць надвор’е;
źle wróżyć — прадказваць кепскія вынікі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zmówić się
zmówi|ć się
зак.
1. (na со) згаварыцца; змовіцца;
2. безас.зайсці;
~łо się o pogodzie — гаворка зайшла пра надвор’е
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
klären
1.
vt
1) высвятля́ць, выраша́ць
2) тэх. ачышча́ць, адсто́йваць (вадкасць)
3) расчышча́ць (лес)
2.
(sich)
1) праясня́цца (пра надвор’е)
2) высвятля́цца
3) ачышча́цца, адсто́йвацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)