мікрацыркуля́цыя

(ад мікра- + цыркуляцыя)

рух крыві ў сістэме дробных крывяносных сасудаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

венесе́кцыя

(ад лац. vena = вена + sectio = рассячэнне)

ускрыццё вены для пералівання крыві, увядзення лекавых раствораў, калі немагчыма зрабіць венепункцыю.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рэ́зус-фа́ктар

(ад рэзус + фактар)

асобае рэчыва, якое змяшчаецца ў крыві малпы рэзус і большасці людзей і абумоўлівае сумяшчальнасць крыві маці і плода, донара і таго, каму пераліваюць кроў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Blut

n -es

1) кро́ў

◊ das ~ strömt zum Hérzen — cлю́ца абліва́ецца крывёю

das liegt [steckt] ihm im ~ — гэ́та ў яго́ ў крыві́

bis aufs ~ kämpfen — бязлі́тасна змага́цца

2) кроў, паро́да, пахо́джанне

die Bánde des ~es — ву́зы крыві́ [радства́]

~ vom ~ und Fleisch vom Fléische — кроў ад крыві́ і плоць ад пло́ці

er hat díckes ~ — у яго́ ця́жкі хара́ктар

káltes ~ bewáhren — спако́йна трыма́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pręga

ж.

1. палоса, паласа; рыса;

krwawa pręga — крывавая паласа; палоска крыві;

2. кул. галёнка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

растаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце, ‑таўкуць; пр. растоўк, ‑таўкла, ‑ло; зак., што.

1. Таўкучы, размяць. Растаўчы бульбу. Растаўчы цукар.

2. Разм. Разбіць. [Маргарыта Казіміраўна:] — Недзе яшчэ асталося штук колькі [чарачак], не растаўклі... Скрыган. // Разбіць да крыві; расквасіць. [Тамаш:] — А дзе табе жалезам галаву растаўклі? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыркуля́цыя ж. у розн. знач. Zirkulatión f -, -en; Úmlauf m -(e)s; Kréislauf m;

цыркуля́цыя крыві́ анат. Blútkreislauf m;

цыркуля́цыя гро́шай эк. Géldumlauf m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераліва́нне н.

1. Úmgießen n -s, Überlaufen n -s (цераз край);

2. мед. Transfusión f -, -en;

пераліва́нне крыві́ Blútübertragung f -, -en, Blúttransfusion f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гемапаэ́з

(ад гема- + гр. poiesis = утварэнне)

утварэнне, развіццё і даспяванне клетак крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гемаці́н

(ад гр. haima, -atos = кроў)

жалезазмяшчальны пігмент крыві, прадукт акіслення гема.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)