ба́чна разг., в знач. безл. сказ. ви́дно;

адгэ́туль усё до́бра б. — отсю́да всё хорошо́ ви́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пуд, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Руская мера вагі, роўная 16,38 кілаграма.

◊

Пуд солі з’есці з кім-н. (разм.) — пражыць разам доўгі час і добра спазнаць каго-н.

|| памянш. пу́дзік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

радзі́ць, раджу́, ро́дзіш, ро́дзіць; зак. і незак.

1. каго-што. Тое, што і нарадзіць (нараджаць).

2. незак. Даваць ураджай, плады (аб глебе, раслінах).

Глеба родзіць добра.

Надта родзяць буракі.

|| незак. таксама раджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

airtight

[ˈertaɪt]

adj.

1) шчы́льны, гэрмэты́чны

2) Figur. пэ́ўны, до́бра забясьпе́чаны, без слабы́х пу́нктаў, непрабі́ўны, “жале́зны”

an airtight defense — до́бра забясьпе́чаная абаро́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

well-appointed

[,weləˈpɔɪntɪd]

adj.

до́бра забясьпе́чаны, асна́шчаны або́ абсталява́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

наадпачыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Добра адпачыць. Старая ішла ўгору поруч з.. [Зыбіным], і калі сын запытаўся, ці не спыніцца, перадыхнуць, адказала, што і так — у цягніку — наадпачывалася добра. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

east​1 [i:st] n. усхо́д;

the Far/Middle East Далёкі/Блі́зкі Усхо́д

♦

East or West home is best ≅ у гасця́х до́бра, а до́ма лепш; до́бра гасцява́ці, а ле́пей у ро́днай ха́це

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

засушы́цца, ‑сушыцца; зак.

Страціўшы вільгаць, зрабіцца сухім. Кветкі добра засушыліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачы́сціцца, ‑ціцца; зак.

Паддацца зачыстцы; ачысціцца. Канцы правадоў добра зачысціліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змалаці́цца, ‑лоціцца; зак.

Паддацца абмалоту; абмалаціцца. Сухі ячмень добра змалаціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)