Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Púppe
f -, -n
1) ля́лька
mit den ~n spíelen — гуля́ць у ля́лькі
2) заал. ку́калка
3) манеке́н
4) капа́ (снапо́ў)
die Gárben in ~en sétzen — ста́віць снапы́ ў ко́пы
bis in die ~n — разм. празме́рна; бесперапы́нна, бескане́чна; ве́льмі далёка; ве́льмі до́ўга
über [álle] ~n — звыш (уся́кай) ме́ры
◊ éinfach ~! — про́ста цудо́ўна!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
toss
[tɔs]1.
v.t., tossed or (Poet.) tost
1) кі́даць, падкіда́ць
to toss a ball — падкіда́ць мя́чык
to toss a coin — гуля́ць у арля́нку; кі́даць жэ́рабя
2) шуга́ць, кі́даць
The ship was tossed by the heavy waves — Карабе́ль шуга́ла на магу́тных хвалях
3) ускі́дваць
She tossed her head — Яна́ ўскі́нула галаву́
4) мяша́ць, падкіда́ючы
to toss a salad — мяша́ць сала́ту, падкіда́ючы
2.
v.i.
кі́дацца ў ло́жку
3.
n.
1) кідо́к -ка́m.
2) кі́даньне, падкіда́ньне n.
•
- toss off
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
like3[laɪk]v.
1. падаба́цца, любі́ць;
What music do you like best? Якая музыка вам падабаецца найбольш?;
like doing smth./like to do smth. любі́ць;
I like swimming/playing tennis. Я люблю плаваць/гуляць у тэніс;
I like people to tell the truth. Я люблю, калі (людзі) гавораць праўду.
2. хаце́ць, жада́ць;
would like хаце́-лася б;
He would like to come. Ён хацеў бы прыйсці;
Would you like a drink? Жадаеце выпіць (чаго-н.)?;
whether you like it or not хо́чаш не хо́чаш, во́ляй-няво́ляй;
as you like як хо́чаце, як вам пажада́на
♦
if you likeinfml калі́ жада́еце;
I like that!iron. гэ́та мне падаба́ецца!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wild2[waɪld]adj.
1. дзі́кі; дзікаро́слы;
wild tribes дзі́кія плямёны;
wild flowers палявы́я кве́ткі
2. няўро́блены, неапрацава́ны;
wild land абло́га, цаліна́;
a wild forest першабы́тны лес; гушча́р
3. лю́ты, раз’ю́шаны;
wild with anger не по́мнячы сябе́ ад зло́сці;
be wild about smth./smb. мо́цна захапля́цца чым-н./кім-н.;
Don’t make me wild. Не гняві мяне!
4. бу́йны, бу́рны, нястры́мны;
wild applause бу́рныя во́плескі;
a wild dance шалёны та́нец
5. дзі́кі, бязглу́зды; фантасты́чны;
wild plans дзіва́цкія пла́ны
6. разгу́льны, разбэ́шчаны;
lead a wild lifeгуля́ць напрапалу́ю;
a wild partyо́ргія
♦
run wild дзічэ́ць (пра жывёл); разраста́цца (пра пустазелле); расці́ без нагля́ду (пра дзяцей)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
kopać
Iнезак.
удараць; штурхаць;
kopać piłkę — а) біць па мячы; б)разм.гуляць у футбол
IIнезак.
капаць; рыць;
kopać sobie grób — капаць сабе яму; на сябе нож вастрыць; пятлю шукаць;
kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada прык. хто яму капае, той сам туды трапляе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ка́рта, ‑ы, ДМ карце; Рмн. карт; ж.
1. Зменшаны чарцёж зямной паверхні або яе часткі з пераважным улікам тых або іншых спецыяльных прымет. Геаграфічная карта. Тапаграфічная карта. Лінгвістычная карта.// Чарцёж зорнага неба або паверхні планеты. Астранамічная карта. Карта Месяца.
2. Адзін з цвёрдых папяровых лісткоў, якія складаюць набор (калоду) для гульні і адрозніваюцца паміж сабой па намаляваных на іх умоўных фігурах або ачках чатырох масцей. Калода карт. Тасаваць карты. Казырная карта.//мн. (ка́рты, карт). Гульня пры дапамозе такіх лісткоў. Гуляць у карты. □ Вечарамі зімой збіраліся малінаўцы да каго-небудзь на вячоркі, бесперапынна курылі і рэзаліся ў карты — у воза або ў дурня.Чарнышэвіч.
3. Ліст паперы, бланк, які трэба запоўніць спецыяльнымі звесткамі. Санаторная карта. Тэхналагічная карта.
•••
Контурная карта — геаграфічная карта, на якую нанесены абрысы вадаёмаў і сушы без назвы іх.
Нямая карта — вучэбная геаграфічная карта без абазначэння назваў.
Сінаптычная карта — геаграфічная карта, на якую нанесены звесткі аб надвор’і, атрыманыя адначасова ў розных месцах (служыць для прадказання надвор’я).
Зблытаць картыгл. зблытаць.
(І) карты ў рукікаму — пра таго, хто мае ўсе магчымасці, умовы для чаго‑н.
Карта (стаўка) біта — пра чый‑н. пройгрыш, правал.
Раскрыць картыгл. раскрыць.
Скласці картыгл. скласці.
Ставіць на картугл. ставіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уро́к, ‑а, м.
1. Вучэбны час (звычайна 45 мін.), прысвечаны асобнаму прадмету. Урок літаратуры. Урок алгебры. □ Скончыўся ўрок, і настаўнікі адзін за другім заходзілі ў настаўніцкую.Даніленка.Пасля ўрокаў, чакаючы яго, .. [Кавалёва] паспявала прагледзець сшыткі вучняў. Прыходзіў Апанас, і яны ішлі гуляць.Дуброўскі.//звычайнамн. (уро́кі, ‑аў). Прыватныя навучальныя заняткі; работа рэпетытара. Браць урокі. Даваць урокі. □ Зыгмунт яшчэ з апошніх класаў гімназіі пачаў збіраць грошы, зарабляючы прыватнымі ўрокамі.Якімовіч.
2. Вучэбная работа, заданне, якое дае настаўнік вучню для падрыхтоўкі да наступных заняткаў. Вывучыць урокі. □ Вова якраз рыхтаваў ўрокі, бацька чытаў газету, а маці займалася чымсьці на кухні, калі прыйшлі Патапавы.Хомчанка.Неяк зімою, прыйшоўшы са школы, Данік адразу ўзяўся за ўрокі.Брыль.
3.Уст. Работа, якая павінна быць выканана да пэўнага тэрміну. Там шэсцьсот астатніх рэвізскіх душ жылі на зямлі, багацей за якую была толькі зямля Загорскага-Вежы, і спаўна адраблялі ўрокі.Караткевіч.
4.перан. Вопыт, веды, набытыя ў працэсе працы, у барацьбе, жыцці. [Стэфа:] — Не, дарагая Ніна, я не змірылася. Я толькі атрымала ўрок.Савіцкі.// Вынік, вывад, карысныя на будучае. Урокі вайны. Урокі гісторыі.
•••
Адкрыты ўрок — школьны ўрок, на які запрашаюцца другія настаўнікі для абмену вопытам работы.
Прадметны ўрок — урок, які суправаджаецца дэманстрацыяй прадметаў, аб якіх ідзе гутарка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)