васьмідзесяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца восемдзесят год. Васьмідзесяцігадовы перыяд.
2. Узростам у восемдзесят гадоў. Васьмідзесяцігадовы стары.
3. Які мае адносіны да васьмідзесяцігоддзя (у 2 знач.); звязаны з заканчэннем тэрміну ў восемдзесят год. Васьмідзесяцігадовы юбілей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збуцве́лы, ‑ая, ‑ае.
Які збуцвеў; сапрэлы, струхлелы, спарахнелы. Саламяныя стрэхі, крытыя шмат гадоў назад, асунуліся, паразлазіліся, паказвалі свае збуцвелыя рэбры і цёмныя правалы. Колас. Воддаль .. нахіліўся да зямлі зложаны .. даўнішні збуцвелы крыж, парахня-парахнёй. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́ймічка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Наёмная работніка, служанка; парабчанка. З сямі гадоў аддалі .. [Антолю] у наймічкі да дробных паноў-фальваркоўцаў. Якімовіч. Па багатым хутары ў далёкага дзядзькі .. [жанчына] была як за наймічку. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чатырна́ццаць, ‑ццаці, Т ‑ццаццю, ліч. кольк.
Лік і лічба 14. Чатырнаццаць дзеліцца на 2. // Колькасць, якая абазначаецца лічбай 14. Да таго ж Мініч яшчэ меў недахоп у вымаўленні: ён шапялявіў. Было яму чатырнаццаць гадоў. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлушчо́ўка ’траска́’ (Байк. і Некр.). Штучна ўтвораная назва пачатку 20‑х гадоў XX ст., параўн. пазнейшае траска́ ’тс’ (Некр. і Байк.), паводле прадуктыўнай словаўтваральнай мадэлі назваў рыб (вярхоўка, альхоўка і пад.) ад тлушч (гл.), параўн. чэш. tloušt ’галавень’, рус. ма́сленник ’язь’, відаць, у сувязі з тым, што рыба з’яўлялася асноўнай сыравінай для здабычы рыбінага тлушчу.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тры́лер ‘фільм жахаў’ (БПС, Улас., Баршч.). У беларускім друку ў канцы 1980‑х гадоў (Уласевіч, Беларусіка, 36, 107). Праз рус. три́ллер ‘тс’ або польск. thriller ‘тс’ ці непасрэдна запазычана ў 1990‑х гадах з англ. thriller ‘тс’ (Арол, 4, 103). Параўн. аказіянальныя сінонімы жуда́сцік (ад жуда 1, гл.), жахлі́вік, жахаві́к (ад жах, гл.) і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ура́жанне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. След, які застаецца ў свядомасці, у душэўным жыцці ад убачанага, пачутага, перажытага.
Уражанні дзіцячых гадоў.
Падарожныя ўражанні.
2. Уплыў, уздзеянне.
Знаходзіцца пад моцным уражаннем.
3. Уяўленне, думка, што склаліся ў выніку знаёмства, сустрэчы з кім-, чым-н.
Дзяліцца ўражаннямі з кім-н. Гэты чалавек зрабіў на нас добрае ў.
Складваецца ў., што ён не ва ўсім тут разабраўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пражы́ць сов., в разн. знач. прожи́ть;
п. во́семдзесят гадо́ў — прожи́ть во́семьдесят лет;
п. год на по́ўдні — прожи́ть год на ю́ге;
п. шмат гро́шай — прожи́ть мно́го де́нег
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
junior1 [ˈdʒu:niə] n.
1. sport юніёр
2. AmE, infml мало́дшы сын
♦ Her husband is 5 years her junior. Яе муж на 5 гадоў маладзейшы за яе.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
антрапаге́н
(ад гр. anthropos = чалавек + genos = нараджэнне)
геал. сучасны перыяд геалагічнай гісторыі Зямлі, які налічвае каля мільёна гадоў і звязаны з узнікненнем чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)