Verbum

кінгсто́н, ‑а, м.

Клапан у падводнай частцы судна для набірання або вылівання вады.

[Ад уласн. імя.]

мнагаво́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мнагаводнага; багацце вады, вільгаці. Амазонка — першая рака па мнагаводнасці.

намя́клы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які стаў сырым, размяклым ад сырасці, вады. Намяклыя сухары.

наразліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разліць многа якой‑н. вадкасці. Наразліваць вады.

разба́віцца, ‑віцца; зак.

Разм. Стаць радчэйшым, слабейшым ад дабаўкі вады або іншай вадкасці.

размыва́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для ачысткі ад чаго‑н. пры дапамозе струменя вады.

сеткапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для пад’ёму з вады рыбалоўных сетак і невадаў.

ундзі́на, ‑ы, ж.

У павер’ях сярэдневякоўя — дух вады ў вобразе жанчыны; русалка, наяда.

[Ад лац. unda — хваля.]

чыгі́р, ‑а, м.

Спец. Прасцейшы механізм для пад’ёму вады пры абвадненні невялікіх участкаў.