балаго́льскі, ‑ая, ‑ае.

Уст.

1. Які мае адносіны да балагола, уласцівы балаголу. Моська, апрануўшы сваё балагольскае адзенне, знікае на ўвесь дзень. Корбан.

2. Звязаны з балагольствам. Балагольскі промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Скончыць цягаць што‑н. куды‑н.; перацягаць усё. Дацягаць сена ў хлеў.

2. Канчаткова знасіць, падраць (абутак, адзенне). Дацягаць паліто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэрке́ска, ‑і, ДМ ‑кесцы; Р мн. ‑кесак; ж.

У чэркесаў і іншых каўказскіх горцаў — верхняе вузкае і доўгае мужчынскае адзенне, зацягнутае ў таліі, з газырамі на грудзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буты́к

(фр. boutique = магазін)

сучасны модны магазін-салон, які прапануе асабліва элегантнае, пашытае ў малых серыях дарагое адзенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

драп-велю́р

(ад драп + велюр)

тоўстая шарсцяная або паўшарсцяная тканіна з варсістай паверхняй, з якой шыюць верхняе адзенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канфекцыён

(ням. Konfektion, ад лац. confectiu = выраб)

гандаль гатовым адзеннем, а таксама майстэрня, дзе шыюць адзенне для продажу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Konfektión

f -, -en

1) гато́вае адзе́нне

2) шве́йная прамысло́васць

3) га́ндаль гато́вым адзе́ннем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Марна́рка ’кароткае адзенне з даматканага сукна’ (Сцяшк.). З польск. marynarka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трэ́нты ‘лахманы, рыззё’ (Скарбы), трэ́нті ‘парванае адзенне’ (Сл. Брэс.). Гл. транты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

full-length [ˌfʊlˈleŋθ] adj.

1. на по́ўны рост (пра фатаграфію, партрэт)

2. поўнаметра́жны (пра фільм)

3. до́ўгі, да пят (пра адзенне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)