злётацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Стаміцца, знемагчыся ад беганіны, клопатаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфіцы́раванне, ‑я, н.

Спец. Унясенне інфекцыі куды‑н. (у арганізм, рану і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кама́рынская, ‑ай, ж.

Руская народная танцавальная песня, а таксама танец пад гэту песню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыжкараскіда́льнік, ‑а, м.

Машына, якая служыць для ўнясення жыжкі пад пасевы сельскагаспадарчых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Разм. Адгадаваць, адпусціць (бараду, вусы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́чарціць, ‑рчу, ‑рціш, ‑рціць; зак., што.

Зрабіць, выканаць (чарцёж, план, схему і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярблю́давыя, ‑ых.

Сямейства жвачных парнакапытных жывёлін, да якога адносяцца вярблюды, ламы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукаперайма́льнік, ‑а, м.

Чалавек, які дакладна перадае галасы жывёл, розныя шумы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяля́цтва, ‑а, н.

Вузкі практыцызм, калі выпускаецца з-пад увагі прынцыповы бок справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добраўпара́дкаванасць, ‑і, ж.

Наяўнасць добрых умоў для жыцця, працы і пад. Добраўпарадкаванасць пасёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)