пасіва́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і пасівіраванне.

[Ад лац. passivus — нядзейны, пасіўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паскрэ́бак, ‑бка, м.

Разм. Тое, што і выскрабак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патагене́зіс, ‑у, м.

Спец. Тое, што і патагенез.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрымо́ніум, ‑а, м.

Спец. Тое, што і патрымоній.

[Лац. patrimonium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўба́к, ‑а, м.

Тое, што і бак ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўсутарэ́нне, ‑я, н.

Уст. Тое, што і паўпадвал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўто́ўсты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і паўтлусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́чассе, ‑я, н., зб.

Тое, што і пачаскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашмата́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Тое, што і пашкуматацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашурпа́ціцца, ‑ціцца; зак.

Разм. Тое, што і пашурпацець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)