адбіва́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць (святла, гукаў, радыёхваль і пад.) адбівацца ад чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адблы́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вызваліць, развязваючы, знімаючы вяроўку, нітку і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрусе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які зрабіўся рускім па мове, звычаях і пад. Абруселы немец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрусе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Зрабіцца рускім па мове, звычаях, культуры і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяля́цтва, ‑а, н.

Вузкі практыцызм, калі выпускаецца з-пад увагі прынцыповы бок справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добраўпара́дкаванасць, ‑і, ж.

Наяўнасць добрых умоў для жыцця, працы і пад. Добраўпарадкаванасць пасёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́меншчык, ‑а, м.

Спецыяліст па абслугоўваннню доменных пячэй (рабочы, майстар, інжынер і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыжкараскіда́льнік, ‑а, м.

Машына, якая служыць для ўнясення жыжкі пад пасевы сельскагаспадарчых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Разм. Адгадаваць, адпусціць (бараду, вусы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меладэкламава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., што і без дап.

Дэкламаваць пад акампанемент музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)