пагарба́ціцца, ‑аціцца; зак.

Разм. Тое, што і пагорбіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́сіна, ‑ы, ж.

Спец. Тое, што і падкос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтро́пікі, ‑аў; адз. няма.

Тое, што і субтропікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтупі́цца, ‑туліцца; зак.

Разм. Тое, што і прытупіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакудла́чыцца, ‑чыцца; зак.

Разм. Тое, што і пакудлаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліно́м, ‑а, м.

Спец. Тое, што і мнагачлен.

[Ад грэч. polý — многа і nomos — частка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліфо́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і поліфанічны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панапо́ўзваць, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і панапаўзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пара́днік, ‑а, м.

Разм. Тое, што і дарадчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасаве́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і пасалавелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)