Verbum

падра́снік, ‑а, м.

Доўгая з вузкімі рукавамі адзежына, якую свяшчэннаслужыцелі надзяваюць пад расу.

падсмалі́цца, ‑смалюся, ‑смалішся, ‑смаліцца; зак.

Злёгку абпаліць сабе агнём валасы, скуру і пад.

нэсэсэ́р, ‑а, м.

Шкатулка, чамаданчык з наборам прылад для шыцця, туалету і пад.

[Фр. nécessaire — неабходны.]

падвязны́, ‑ая, ‑ое.

Які падвязваецца пад што‑н., да чаго‑н. Падвязны званочак.

наніза́цца, ‑ніжацца; зак.

Накалоцца, насадзіцца на нітку, дрот і пад. Каралі добра нанізаліся.

насурмі́цца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; ‑мімся, ‑міцеся; зак.

Насурміць сабе бровы, валасы і пад.

непрацаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Няздольны да працы (па ўзросту, хваробе і пад.). Непрацаздольны чалавек.

прытарцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Прыкласці, прыклеіць пад адзін ўзровень (фанеру).

пастыжо́р, ‑а, м.

Спецыяліст, які робіць парыкі, вусы, бароды і пад. для акцёраў.

[Ад фр. postiche — прыстаўны, фалыпывы.]

паўко́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Укаціць усё, многае. Паўкочваць бочкі пад павее.