сто́пар, ‑а, м.

Спец.

1. Прыстасаванне для фіксацыі рухомых частак механізма ў пэўным становішчы. Аўтаматычны стопар. Стопар мікрометра.

2. Прыстасаванне для ўтрымання якарнага ланцуга, троса на судне.

3. Механізм для закрывання клапана ў сталеразліўных каўшах.

[Англ. stopper — корак, затычка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАДАСПУ́СК,

напорнае гідратэхнічнае збудаванне з вежай, у якой зроблены адтуліны для зліву вады. Размяшчаецца ў целе бетоннай плаціны, у асновах грунтавых плацін або ў берагах (тунэльны вадаспуск). Прызначаны для рэгулявання ўзроўню вады ў вадаёмах, спуску вадасховішчаў, прамывання донных наносаў, а таксама для пропуску вады ў ніжні б’еф. Забяспечваецца засаўкамі для рэгулявання расходу вады.

т. 3, с. 435

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРУЗАЁМІСТАСЦЬ транспартнага сродку, сумарны аб’ём памяшканняў (судна, вагона, самалёта, аўтамабіля і інш.) для размяшчэння грузаў. Вымяраецца ў кубічных метрах. Тэарэтычна вызначаецца па абводах грузавых памяшканняў. У суднаў адрозніваюць таксама зерневую (для сыпкіх грузаў), стосавую (для штучных грузаў) і грузаёмістасць для вадкіх грузаў. Удз. грузаёмістасць — аб’ём (або плошча) грузавых памяшканняў на адзінку грузападымальнасці.

т. 5, с. 454

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́пар, ‑а, м.

Спец. Канаўка ў ліцейнай форме, прызначаная для адводу лішкаў залітага металу і для папаўнення адлівак расплаўленым металам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрэту́ра, ‑ы, ж.

Спец.

1. Апрацоўка тканіны, скуры і пад. асобымі рэчывамі для надання канчатковага выгляду.

2. Лак для скуры.

[Ад фр. apprêter — канчаткова апрацоўваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыко́рм, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкормліваць — прыкарміць.

2. Тое, чым прыкормліваюць. Прыкорм для жывёлы. Прыкорм для рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатура́тар, ‑а, м.

Спец.

1. Апарат для насычэння вадкасцей вуглякіслым газам.

2. Апарат для хімічнай апрацоўкі вуглякіслым газам цукровага соку.

[Ад лац. saturo — насычаю, напаўняю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стальма́шня, ‑і, ж.

Разм. Стальмашная майстэрня. Круглы двор — гэта і стальмашня, дзе робяцца драбіны для калёс, палазы для саней. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фазатро́н, ‑а, м.

Адзін з відаў устаповак для паскарэння руху зараджаных часціц (ужываюцца для даследаванняў у галіне фізікі атамнага ядра).

[Ад грэч. phasis — з’яўленне і слова (элек)трон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаружжо́, ‑а, н.

Фотаапарат з тэлеаб’ектывам і з упорам для пляча, які нагадвае ружжо (прызначаны для фатаграфавання жывёл на свабодзе).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)