Verbum

непрыто́мны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў непрытомнасці.

2. Які знаходзіцца ў стане душэўнага ўзрушэння; узбуджаны.

Усхапілася з пасцелі, як непрытомная.

непрыхі́льны, -ая, -ае.

1. Непрыязна настроены; недружалюбны.

Непрыхільныя адносіны.

2. Які змяшчае ў сабе або выказвае неадабрэнне.

Н. водзыў.

|| наз. непрыхі́льнасць, -і, ж.

непрыя́зны, -ая, -ае.

Які недружалюбна настроены ў адносінах да каго-, чаго-н.; выражае або праяўляе недружалюбнасць.

Н. чалавек.

Н. тон.

|| наз. непрыя́знасць, -і, ж.

Не хаваць сваёй непрыязнасці да каго-н.

не́прыяцель, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.

Нажыць сабе непрыяцеля.

|| ж. не́прыяцелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

непрыя́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Войскі ворага; праціўнік.

|| прым. непрыя́цельскі, -ая, -ае.

неразбяры́ха, -і, ДМ -ры́се, ж. (разм.).

Заблытанае становішча, адсутнасць парадку, яснасці ў чым-н.

Н. ў вядзенні дакументаў.

нераздзе́льны, -ая, -ае.

Тое, што і непадзельны (у 2 і 3 знач.).

|| наз. нераздзе́льнасць, -і, ж.

неразме́нны, -ая, -ае.

Які нельга размяняць, які не падлягае размену (пра грошы).

Неразменная манета.

|| наз. неразме́ннасць, -і, ж.

неразры́ўны, -ая, -ае.

Такі, што нельга раз’яднаць; непарыўны, непарушны.

Неразрыўная сувязь.

|| наз. неразры́ўнасць, -і, ж.

не́раст, -у, М -сце, м.

Працэс адкладання самкамі рыб ікры і апладнення яе самцамі.

|| прым. не́раставы, -ая, -ае.