іншаска́з, ‑а, м.

Тое, што і іншасказанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іскраўло́ўнік, ‑а, м.

Тое, што і іскрагасільнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іхнеўмо́н, ‑а, м.

Тое, што і мангуста.

[Грэч. ichneumōn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадзірава́льнік, ‑а, м.

Тое, што і кадзіроўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кайда́навы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кайданны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

какафо́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і какафанічны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каксава́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і коксавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кале́ндула, ‑ы, ж.

Тое, што і наготкі.

[Лац. Calendula.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калчада́навы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і калчаданны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэка́эдр, ‑а, м.

Тое, што і дзесяціграннік.

[Ад грэч. déka — дзесяць і hedra — аснова, паверхня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)