Verbum

раско́с, ‑а, м.

Спец. Распорка, якая ставіцца пад касым вуглом да гарызантальных або вертыкальных частак канструкцыі.

саманазіра́нне, ‑я, н.

Назіранне за самім сабой, за станам свайго здароўя, за думкамі, пачуццямі і пад.

саматало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае памеры і прапорцыі цела чалавека (рост, вагу і пад.).

[Ад грэч. soma, somatos — цела і logos — вучэнне.]

саматрэніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Трэніроўка сваёй памяці, нервовай сістэмы і пад.

са́ндвіч, ‑а, м.

Дзве складзеныя разам скібачкі хлеба з маслам, сырам, каўбасой і пад. паміж імі.

[Англ. sandwich.]

санпрапускні́к, ‑а, м.

Санітарна-прафілактычная ўстанова, якая праводзіць санітарныя мерапрыемствы (мыццё людзей, дэзінфекцыю рэчаў і пад.).

сель, ‑ю, м.

Гразекаменны бурны паток з гор, які ўтвараецца ў выніку ліўняў, снегу і пад.

[Ад араб. sail — плынь.]

скаржэ́ць, ‑эе; зак.

Абл. Высахнуць, зацвярдзець. Счарнела пад бярозаю карытца. Зацвіў, скаржэў бярозавік на дне. Кірэенка.

та́львег, ‑а, м.

Спец. Лінія, якая злучае найбольш нізкія ўчасткі дна рачной даліны, рова і пад.

[Ням. Talweg ад Tal — даліна і Weg — дарога.]

тапо́нім, ‑а, м.

Назва якога‑н. геаграфічнага аб’екта пэўнай мясцовасці (населенага пункта, ракі, возера і пад.).