*Махла́, мыхла́ ’ветраны чалавек’ (Юрч. 2). Да маха́ць (гл.). Аб суфіксе ‑ла гл. Сцяцко, Афікс. наз., 48–49.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Но́хар ’чалавек з вялікім носам’ (ТС). Да нос, з экспрэсіўнай заменай с на х. Параўн. насар, насар (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Павятра́нец, павітранец ’чалавек-круцяка, ветрам падшыты’, павітранка ’рэзвая гуллівая дзяўчына’ (КЭС, лаг.). Да вецер (гл.); параўн. ветрана ветраніцач.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пустаду́мак ’чалавек, што робіць неабдумана, легкадумны’ (Мат. Маг.). Відаць, пераасэнсаванае папярэдняе слова, параўн. пустоду́мок ’пустадомак’ (хойн., Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пуцу́к ’таўстатвары чалавек; пацук’ (Нас.; в.-дзв., глыб., Сл. ПЗБ). Кантамінацыя пуцаты ’мардаты’ і пацук, гл. пуца, пуцак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Ро́страсень, ро́страсэнь ’неахайна апрануты чалавек’ (пін., ЖНС). Да раз‑/рос‑ і трэсці (лахманамі) ’быць вельмі бедна апранутым’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Турдзе́ль ‘тоўсты, непаваротлівы’ (маг., Бел.-польск. ізал.). Няясна; параўн. рус. турза́ль ‘несамавіты чалавек’ (Фасмер, 4, 123: «цёмнае слова»),

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

незнаёмы

1. прил. незнако́мый, неизве́стный;

~мыя мясці́ны — незнако́мые (неизве́стные) места́;

2. прил. незнако́мый;

н. чалаве́к — незнако́мый челове́к;

3. прил. (з чым) несве́дущий (в чём);

4. в знач. сущ. незнако́мый, незнако́мец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасі́ўны в разн. знач. пасси́вный;

п. чалаве́к — пасси́вный челове́к;

ігра́ць ~ную ро́лю — игра́ть пасси́вную роль;

п. бала́нс — пасси́вный бала́нс;

~ная канстру́кцыя — грам. пасси́вная констру́кция;

~нае вы́барчае пра́ва — пасси́вное избира́тельное пра́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыні́зіцца сов.

1. прини́зиться;

з ча́сам ха́та яшчэ́ больш ~зілася — со вре́менем изба́ ещё бо́льше прини́зилась;

2. прини́зиться, уни́зиться;

гэ́ты чалаве́к ніко́лі не п. — э́тот челове́к никогда́ не прини́зится (уни́зится)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)