Verbum

валля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Павелічэнне шчытападобнай залозы.

2. Тое, што і валлё.

|| прым. валляко́вы, -ая, -ае.

ванілі́н, -у, м.

Пахучае арганічнае рэчыва, якое знаходзіцца ў стручках ванілі або атрымана штучным спосабам.

|| прым. ванілі́навы, -ая, -ае.

вегетарыя́нства, -а, н.

Сістэма харчавання, якая дазваляе ўжываць толькі раслінныя і малочныя прадукты.

|| прым. вегетарыя́нскі, -ая, -ае.

В. стол.

веравызна́нне, -я, н.

Разнавіднасць якога-н. веравучэння ў спалучэнні з уласцівай яму абраднасцю.

Свабода веравызнання.

|| прым. веравызна́льны, -ая, -ае.

вібра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Частка прыбора, апарата, у якіх могуць узбуджацца рытмічныя ваганні.

|| прым. вібра́тарны, -ая, -ае.

віху́ра, -ы, мн. -ы, -ху́р, ж.

1. Бура, завіруха (разм.).

2. Імклівы віхравы рух (паэт.).

|| прым. віху́рны, -ая, -ае.

во́тчына, -ы, мн. -ы, -чын, ж.

На Русі да 18 ст.: радавое спадчыннае зямельнае ўладанне.

|| прым. во́тчынны, -ая, -ае.

вугляро́д, -у, М -дзе, м.

Хімічны элемент, які з’яўляецца асновай усіх арганічных рэчываў у прыродзе.

|| прым. вугляро́дны, -ая, -ае.

вышука́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Той, хто займаецца вышуканнем.

Інжынер-в.

|| прым. вышука́льны, -ая, -ае.

В. атрад.

вясня́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Абрадавая веснавая песня.

Дзяўчаты спявалі вяснянкі.

|| прым. вясня́нкавы, -ая, -ае.