Verbum

дыфама́цыя, -і, ж.

Распаўсюджванне ў друку звестак (сапраўдных або ўяўных), якія ганьбяць, няславяць каго-н.

Справа аб дыфамацыі.

|| прым. дыфамацы́йны, -ая, -ае.

дыфто́нг, -а, мн. -і, -аў, м.

У лінгвістыцы: спалучэнне двух галосных гукаў, якія вымаўляюцца злітна, як адзін гук.

|| прым. дыфтангі́чны, -ая, -ае.

вы́вадак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

Птушаняты або дзеці млекакормячых, якія жывуць яшчэ разам.

Вераб’іны в.

Воўчы в.

|| прым. вы́вадкавы, -ая, -ае.

выхава́нне, -я, н.

1. гл. выхаваць.

2. Навыкі паводзін, прывітыя сям’ёй, школай, асяроддзем, якія праяўляюцца ў грамадскім і асабістым жыцці.

Добрае в.

ма́йстар-кла́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кароткатэрміновыя курсы найвышэйшага майстэрства ў якой-н. галіне, якія арганізуюцца або праводзяцца вядучымі, выдатнымі майстрамі.

мнемо́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

Сукупнасць правіл і прыёмаў, якія аблягчаюць запамінанне патрэбных звестак і фактаў.

|| прым. мнемані́чны, -ая, -ае.

ірэгуля́рны, -ая, -ае (кніжн.).

Нерэгулярны, не падпарадкаваны агульным правілам.

Ірэгулярныя войскі (якія не ўваходзяць у склад рэгулярнай арміі).

|| наз. ірэгуля́рнасць, -і, ж.

культуры́зм, -у, м.

Сістэма фізічных практыкаванняў (пераважна сілавых), якія садзейнічаюць развіццю мускулатуры цела чалавека, фарміраванню прыгожай фігуры і паставы; занятак такімі практыкаваннямі.

апа́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. апасці.

2. зб. Плады, якія апалі ад ветру, у час навальніцы і пад.

Збіраць а.

апла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

1. гл. аплаціць.

2. Грошы, якія выплачваюцца за што-н.

Высокая а.

|| прым. апла́тны, -ая, -ае.